افره

ظلمش آرد برون از نیام اینت باد افره و داوری

بباد افره او بیازید دست برو بر کنید آب ایران کبست

به پاد افره از من برآرد دمار کس آگاه نه از دل شهریار

تو باد افره یابی اکنون زمن که بر تو بگریند زار انجمن

پیش ما هر کار را باد افره و پاداشی است در حق کافر عقاب و در حق شاکر ثواب

همی گفت هر کس که جوید بدی بپیچد ز باد افره ایزدی

ز باد افره ایزدی هیچ یاد نکرد آن ستمکاره بد ژاد