افراونده

معنی کلمه افراونده در لغت نامه دهخدا

افراونده. [ اَ وَ دِ ] ( اِخ ) دهی است جزء دهستان سربند علیا بخش سربند شهرستان اراک. محلی کوهستانی سردسیر است و 897تن سکنه دارد و آب آن از قنات و رود محلی تأمین میشود و محصول آن غلات و بنشن ، پنبه ، انگور و شغل اهالی زراعت و گله داری و راه آن مالرو است. زیارتگاه آن نسبتاً قدیمی است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 2 ).
افراونده. [ اَ وَ دِ ] ( اِخ ) دهی است از دهستان کاغه بخش دورود شهرستان بروجرد. محلی جلگه و معتدل است. و 350 تن سکنه دارد. آب آن از قنات و محصول آن غلات و شغل اهالی زراعت و راه مالرو است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

جملاتی از کاربرد کلمه افراونده

تپه خرمن جا ۲ مربوط به دوره اشکانیان است و در شهرستان دورود، بخش سیلاخور، دهستان چالانچولان، ۱۵۰ متری شمال روستای افراونده واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۱۷۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
حمام افراونده مربوط به دوره زند - دوره قاجار است و در شهرستان دورود، بخش سیلاخور، دهستان چالانچولان، روستای افراونده واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۸ اسفند ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۸۵۲۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
دورود به دلیل موقعیت جغرافیایی، در طول تاریخ همواره مورد توجه بوده‌است تا جایی که بعضی حفاری‌ها در این منطقه سبب پیدایش دهکده‌هایی با بیش از هفت هزار سال قدمت شده‌است. دشت سیلاخور و مخصوصاً مکان فعلی شهر دورود به دلیل غنی بودن از نظر کشاورزی، شاه راه بودن، خوش آب و هوا بودن، منحصر به فرد بودن زیست‌بوم آن، از گذشته تا کنون مورد توجه ویژه قرار داشته‌است. از جمله آثار تاریخی شهر دورود می‌توان به گورستان‌های تاریخی که قدمت آن‌ها به بیش از ۵۰۰۰ سال می‌رسد اشاره کرد. از دیگر مناطق تاریخی شهرستان دورود روستای افراونده می‌باشد. این روستا دارای حمام تاریخی، قلعه تاریخی و گورستان تاریخی می‌باشد که قدمت ساخت آن‌ها به دوره صفویه یا زندیه می‌رسد.
تپه خرمن جا ۱ مربوط به دوره سلجوقیان است و در شهرستان دورود، بخش سیلاخور، دهستان چالانچولان، ۵۰۰ متری شمال غربی روستای افراونده واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۳ بهمن ۱۳۸۵ با شمارهٔ ثبت ۱۷۲۱۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
تپه علی اکبری مربوط به هزاره اول قبل از میلاد است و در شهرستان بروجرد، بخش درود، روستای افراونده واقع شده و این اثر در تاریخ ۱۲ بهمن ۱۳۸۱ با شمارهٔ ثبت ۷۱۲۸ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.