معنی کلمه اعمر در لغت نامه دهخدا
اعمر. [ اَ م َ ] ( ع ن تف ) آبادان تر. ( ناظم الاطباء ). معمورتر. آبادتر. عامرتر. ( یادداشت بخط مؤلف ): کان مجلس یوحنابن ماسویه اعمر مجلس کنت اراه بمدینةالسلام لمتطبب او متکلم او متفلسف. ( عیون الانباء ج 1 ص 75 س آخر ). و بلادالهند اوسع من بلادالعین... و بلادالعین اعمر. ( اخبارالصین و الهند ص 26 س 2 ). || طویل العمرتر. دراززندگانی تر.
- امثال :
اعمر من ابن لسان الحمرة.
اعمر من ضب .
اعمر من قرار.
اعمر من معاذ.
اعمر من نسر.
اعمر من نصر.