اعمال صالح

معنی کلمه اعمال صالح در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] عمل صالح عبارت است از آنچه خدای تعالی بندگان را به انجام دادن آن ترغیب و امر کرده است؛ از واجبات و مستحبات، همچون نماز، روزه، حج، خمس، زکات، جهاد، ذکر، فکر، صدقه و صلوات.
از احکام مرتبط با آن در بابهایی نظیر طهارت، صلات و شهادات سخن گفته اند.
اصل و ریشه همه اعمال صالح
اصل و ریشه همه اعمال صالح، ولایت و محبت اهل بیت علیهم السّلام است که قبولی تمامی اعمال صالح بسته به آن می باشد و بدون آن هیچ کار نیکی به درگاه خداوند پذیرفته نمی شود.
عمل صالح در قرآن
در آیات متعددی، عمل صالح بعد از ایمان به خدا آمده و بهشت و رستگاری و آمرزش گناهان و غیر آن، به ایمان به خدا و عمل صالح؛ هر دو منوط شده است.
اعمال صالح روز عید و جمعه
...

جملاتی از کاربرد کلمه اعمال صالح

اجر اعمال صالح بنده از ایادیت غیر ممنون باد
واژهٔ ثواب از ریشهٔ «ث. و. ب.» به معنی بازگشتن به حالت قبلی است و در زبان فارسی می‌توان آن را معادل پاداش نیک در نظر گرفت. معنای اصطلاحی آن، بازگشت نتیجهٔ افعال خیر به صاحب فعل است که از طرف خداوند به اعمال صالح مؤمنان تعلق می‌گیرد.
گرچه در احادیث و کلمات پیامبران توصیه‌هائی در زمینه‌های مختلف زندگی وجود دارد، خطبه‌های نهج البلاغه و نامه‌های حضرت امیر، ضمن آنکه شامل خداشناسی، دین‌شناسی و تعلیم و تربیت است نسبت به اخلاق و تربیت اجتماعی و مسائل حکومتی و اداره حکومت عنایت وافر دارد، اما آنان افزون بر وظایف رسالت و امامت، معلم و مصلح و موظف به خدمت و اعمال صالح بودند … تعلیماتی که از این نظرها داده‌اند در عین ارزنده و ممتاز بودن، جز دین و شریعت حساب نمی‌شود و مشمول «ان هو الا وحی یوحی» نمی‌گردد.