اصول متعارف

معنی کلمه اصول متعارف در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اصول متعارفه در علم منطق، به مبادی و قضایایی اطلاق می شود که درستی آنها به خودی خود یقینی و معلوم است.
اصول متعارفه ، مبادیی هستند که روشن و معلوم بوده و قبول آن واجب باشد مانند اینکه اگر از دو مقدار مساوی، یک مقدار کم شود، باقیمانده ها با هم مساوی اند.«صنف اول آنچه به هلیّت تنها وضع کنند و آن مبادی علم باشد، و آن را مقدمات موضوعه خوانند و خالی نبود از آنکه بنفس خود، بین بود یا نبود و اول از اولیات و مجربات و امثال آن باشد، و آن را اصول متعارفه، و القضایا الواجب قبولها خوانند و مبادی علم مطلق از این صنف بود».
خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۹۵.
۱. ↑ خواجه نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد، اساس الاقتباس، ص۳۹۵.
خوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۲۰.
...

جملاتی از کاربرد کلمه اصول متعارف

دو رهیافت مختلف در مدل‌سازی رفتار انتخاب فرد وجود دارد، در روش اول، سلیقهٔ فرد تصمیم‌گیرنده را به عنوان ویژگی اصلی فرد، متبلور در رابطهٔ ترجیحات۲ می‌داند. این نظریه ابتدا عقلانیت۳ را به اصول متعارف ترجیحات مصرف‌کننده اعمال و سپس به تحلیل پی‌آمدها و نتایج این الگوی ترجیحات برای رفتار انتخاب وی می‌پردازد. این نگرش استوار یافته بر الگوی ترجیحات، قدیمی‌تر و سنتی‌تر از رهیافت دیگر است.