اصل دار

معنی کلمه اصل دار در لغت نامه دهخدا

اصلدار. [ اَ ] ( نف مرکب ) اصیل. با اصل و نسب. نجیب.

بااصل و نسب، اصیل، نجیب.
* اصل داران (اصل داران پاک ): [قدیمی]
۱. مردمان پارسا و مقدس.
۲. انبیا و اولیا.

خیره منگر، دیدها در اصل دار تا نباشی روز مردن بی‌اصول