اشرف مازندرانی
معنی کلمه اشرف مازندرانی در دانشنامه اسلامی
وی فرزند محمد صالح مازندرانی و از سوی مادر نوه محمد تقی مجلسی اصفهانی است . او در خاندانی اهل دانش و تقوا ولادت یافت . پدر اشرف که خود فقیه و محققی بلند پایه و شارح چندین کتاب چون اصول کافی ، لمعه و زبدة الاصول بود، به سفارش پدر خود احمد در جوانی از مازندران ، رهسپار اصفهان شد و به حلقه درس محمد تقی مجلسی راه یافت و سرانجام نیز داماد وی شد. از این رو، محمد سعید در اصفهان ولادت و نشو و نما یافت .
اساتید
وی افزون بر دانش اندوزی از محضر پدر و دایی خویش ، محمد باقر مجلسی ، به درک محضر میرزا قاضی ، شیخ الاسلام اصفهان و آقا حسین خوانساری معروف به محقق خوانساری نیز نایل آمد. اشرف گذشته از علوم دینی به شعر و ادب و هنر نیز گرایش داشت . در شعر شاگرد صائب تبریزی بود، با میرزا طاهر وحی د نیز مصاحبت داشت و خط را از عبدالرشید دیلمی خواهر زاده میرعماد قزوینی فراگرفت . او از نقاشی نیز بهره ای داشت ، اما استاد وی در این هنر شناخته نیست . اشرف در دیوان خود استادانی را که در علوم مختلف داشته ، ستوده ، اما هیچ گونه اشاره ای به استاد خویش در نقاشی نکرده است . دور نیست که این هنر را نزد خود آموخته باشد، اما در دیوان او گاه اشاراتی به چهره پردازی دیده می شود و در جایی نیز خود را در نگارگری چون مانی دانسته است .
ترک دیار
اشرف پس از درگذشت دو تن از عزیزان خویش ، نخست محمد رفیع فرزند خردسالش ، و سپس محمدتقی مجلسی ، نیای خود که تأثیری ژرف بر وی نهاد، سوگ نامه هایی در رثای آنان سرود و به یکباره بر آن شد که ترک دیار کند و از راه خراسان به هندوستان رفت . او خود در ترجیع بندی که هنگام ترک اصفهان سروده ، به اندوه فراوان خویش از این سفر اشاره کرده است . این سفر به احتمال بسیار در ۱۰۷۰ق /۱۶۶۰م روی داده است ، زیرا از سویی ، منابع ورود اشرف را به هند در اوایل جلوس اورنگ زیب (حک ۱۰۶۹- ۱۱۱۸ق ) دانسته اند، از سوی دیگر تاریخ درگذشت محمد تقی مجلسی ، چنانکه اشرف نیز در ماده تاریخی که در «سوگ نامه » داده ، ۱۰۷۰ق بوده است .
راه یابی به دربار هند
...
جملاتی از کاربرد کلمه اشرف مازندرانی
سپس زیبالنسا علوم آن زمان را نزد محمد سعید اشرف مازندرانی که وی نیز شاعر بزرگ فارسی بود، فرا گرفت. او فلسفه، ریاضیات، نجوم و ادبیات را آموخت و دستی در فارسی، عربی و اردو داشت. وی در خوشنویسی نیز شهرت خوبی داشت. کتابخانه او از تمام مجموعههای خصوصی دیگر پیشی گرفت و او پژوهشگران بسیاری را با حقوق آزاد برای تولید آثار ادبی با نظارت خود یا رونوشتبرداری از نسخههای خطی استخدام کرد. کتابخانه وی همچنین آثار ادبی دربارهٔ هر موضوع مانند حقوق، ادبیات، تاریخ و الهیات را ارائه میداد.