اشترمرغ. [اُ ت ُ م ُ ] ( اِ مرکب ) پرنده ای است که پای او شبیه به پای شتر است و سنگ و آتش خورد و با پایهای خود سنگ بر هر چیز که خواهد زند و خطا نکند و عربان او را نعامه گویند. ( برهان ) ( آنندراج ). جانوری است که پر دارد و پایش چون شتر، و آتش را خورد. ( مؤید الفضلاء ). جانوری است که پر دارد و پایش چون پای شتر، آتش خوردو آنرا اشترگاوپلنگ و اشترگاو و شترگاوپلنگ و شترگاو نیز گویند، بتازیش نعامه خوانند. ( شرفنامه منیری ). پرنده ای است که پای او شبیه به پای شتر است ، آتش وسنگ خورد و سنگ با پایهای خود بر هر چیز که زند، خطا نکند و عربان او را نعامه گویند. ( هفت قلزم ). ابوالسامری. مرغ آتشخوار. شترمرغ. ظلیم. نعام. نعامه. جانوری است پردار، پایش چون پای شتر و سنگ و آتش خورد.او را شترگاوپلنگ نیز گویند. ( از شعوری ج 1 ص 147 ).اسم پرنده ای است بسیار بزرگ که پا و گردنش بلند و شبیه به پا و گردن شتر است. نام عربی مرغ مذکور نعامه و نام تکلمیش در فارسی شترمرغ است. ( فرهنگ نظام ). - امثال : به شترمرغ گفتند بپر، گفت شترم ، گفتند بار ببر، گفت مرغم . ( فرهنگ نظام ).
معنی کلمه اشتر مرغ در فرهنگ فارسی
( اسم ) شتر مرغ
جملاتی از کاربرد کلمه اشتر مرغ
شاه بازانیم و جز بر خاک آن در کی نهیم بیضه چون آب اشتر مرغ آتش خوار خویش
چون ز کسب خود ندارد نان قسمت و آب رزق همچو اشتر مرغ آتش همچو لکلک مار خورد
آهن تفته بر اشتر مرغ باشد قوت جان مشک و عنبر زهر باشد در مشام خنفسا