اسیران

در پائین هرم نظام اجتماعی جامعه رومی، بردگان قرار داشتند، که سخت‌ترین و کم‌اهمیت‌ترین کارها را انجام می‌دادند. رومیها از اسیران جنگی به عنوان برده استفاده می‌کردند. بردگان هیچ گونه آزادی و حق انتخابی نداشتند. حتی در میان بردگان نیز طبقه‌های مختلفی وجود داشت. زندگی سخت روزانه یک برده که در معدنها کار می‌کرد، از زندگی روزانه یک برده تحصیلکرده یونانی که به عنوان یک معلم خصوصی محترم به کودکان رومی تدریس می‌کرد، بسیار فاصله داشت. به هر حال، از اولین قرن میلادی، شرایط زندگی بردگان بهبود پیدا کرد و بسیاری از آن مردان، آزادی خود را به‌دست آوردند.

غارت کند از یک نگه دین و دل آن چشم سیه قتل اسیران بی گنه آن شوخ بی پروا کند

در داستان پادشاهی وو، اوروچی از سون جیان اسیر و دیگر افسران وو برای باج‌گیری خانواده سان برای بردگی استفاده می‌کند. اوروچی خواستار تحویل رهبران و افسران شورشی در ازای آزادی اسیران شد. سان سی اولین کسی است که تحت هدایت ساکون شیما علیه اوروچی شورش کرد و با مخالفت خواهران و برادرانش، کوان و شانگ شیانگ، روبرو شد.

به اسیران گفته شد در صورت امتناع از اسلام آوردن همه آن‌ها را خواهد کشت. هر روز ۱۰۰ سیک اسیر را به بیرون قلعه آورده و در ملأ عام به قتل می‌رساندند. این کار برای حدود هفت روز ادامه داشت. پس از ۳ ماه اسارت در ۹ ژوئن ۱۷۱۶، چشمان بنده سینگ را از حدقه بیرون آورده، بدنش را قطعه قطعه کردند و پوستش را کندند تا کشته شد.

به ایجاد جهنم گشته باعث اسیران درک را بوده وارث

دشتی در این بخش از کتاب ۲۳ سال، به برخی از دستورها و اعمال محمد، همچون: جنگ‌ها و کشتارها، از جمله، قتل‌عام اسیران و قتل‌های سیاسی و همچنین ازدواج با زن پسرخوانده‌اش و نقض حقوق زنان در اسلام… انتقاد می‌کند.

در دل سخت چو سنگش عجبی نیست که نیست ناله زار اسیران بلا را اثری

بنین از پادشاهی داهومی پدید آمده‌است. داهومی در آغاز سلطان‌نشینی بود به نام فون که در سده هفتم در اطراف شهر آبو پدید آمد و با گذر زمان بر وسعت خود بسوی شمال و جنوب افزود. در قرن ۱۷ امپراتوری داهومی بخش قابل توجهی از غرب آفریقا را دربر می‌گرفت. این پادشاهی در سده هفدهم به یک پادشاهی مرفه تبدیل شده‌بود که اسیران جنگی خود را به عنوان برده به اروپایی‌ها، به‌ویژه به پرتغالی‌ها و هلندی‌ها می‌فروخت.

کی بود شفقت دل سوی اسیران کشدش ناله‌ای کار کند تا در زندان کشدش

روح در کتاب مقدس (ψυχή) مفهوم غیر مادی و جاودانگی متمایز از بدن در یهودیت قبل از اسیران یهودی در بابل ظاهر نشد، اما این مضمون‌ها در نتیجه تعامل با فلسفه‌های فلسفه در ایران و فلسفه هلنیستی شکل گرفت. بر این اساس، کلمه عبری נֶ֫פֶשׁ، نفش، اگرچه در برخی از انجیل‌های قدیمی انگلیسی زبان به عنوان «جان» ترجمه شده‌است، اما در واقع معنایی نزدیک به «موجود زنده» دارد.

یکی دیگر از مترادف‌های ایروماسیو «تجاوز مصری» یا به سادگی «مصری» است؛ این به دوران جنگ‌های صلیبی بازمی‌گردد، زمانی که مملوک‌ها متهم شده بودند که اسیران مسیحی را به انجام این کار مجبور می‌کردند.[کدام صفحه؟]

در قرآن، ازدواج با اسیران زن که اسلام را پذیرفته‌اند، برای کسانی توصیه شده‌است که بر اساس شریعت اسلام، نمی‌توانند با زنان مسلمان دیگر ازدواج کنند (سوره نساء، آیهٔ ۲۵). ربودن متقابل زنان بین جوامع مسیحی و مسلمان در منطقهٔ بالکانِ تحت سلطهٔ عثمانی رایج بود و مضمونی تکرارشونده در ترانه‌های سربازان پیاده‌نظام در آن دوره بود.

در شیبِیگانگ، در شمال شیائوتون، یازده گور عظیم کشف کرده‌اند که ممکن است به یازده شاه شانگ که در انیانگ حکومت می‌کردند تعلق داشته‌باشند. شاهان شانگ را پس از مرگ در گورهایی بزرگ و صلیب‌شکل دفن می‌کردند و بدن‌هایشان را، میان وسایل مهم برای فرد درگذشته، در تابوت‌هایی چوبی می‌گذاشتند. جسد تعداد زیادی اسب سلاخی‌شده و قربانیِ انسانی -که شاید اسیران جنگی بوده‌اند- را هم روی شیب‌هایی که به حجره‌ی خاکسپاری می‌رسیدند گذاشته بودند.

در نهایت، بسیاری از اسیران را به شدت مواد مخدر مصرف کردند و در هواپیما بارگیری کردند، و در حالی که در حال پرواز بر فراز اقیانوس اطلس در «پروازهای مرگ» بودند، زنده از آن پرتاب شدند تا اثری از مرگشان باقی نماند. بدون هیچ جنازه ای، دولت می‌تواند هرگونه اطلاع از محل نگهداری آنها و اتهامات مربوط به کشته شدن آنها را رد کند. ناپدید شدن‌های اجباری تلاش حکومت نظامی برای ساکت کردن مخالفان و شکستن عزم چریک‌ها بود. گمشدگانی که گمان می‌رود به این روش و سایر روش‌ها به قتل رسیده‌اند، امروزه به عنوان «ناپدیدشدگان» شناخته می‌شوند.

مال فراوان به فقیران دهند اطمعه بر خیل اسیران دهند

بجانت که دست از اسیران بدار مکن جور بر ناتوانان عبث

ای دستگیر فقیران وی رهنمای اسیران راهی‌، که با دل و‌یران زانسوی رهگذرم من

گاهی ز اسیران جگر ریش بپرس احوال مرا از همه کس بیش بپرس

با اسیران خویشتن مپسند در قدح جرعه ای و ما هشیار

ای به بازار غم عشق تو صد جان به جوی خود ترا نیست غم حال اسیران به جوی