اسوده

دم نای برخاست چون رستخیز سنان مرگ اسوده را گفت خیز

ز خواب مرگ شود جان عاشق اسوده بیا که در قدمت سر نهم به خواب شوم

در ده می اسوده که امروز برآنیم کاسباب خرد را به می از پیش برانیم

تو گشته زیر خاک و من اسوده بر زمین ما را هلاک در همه حالت به از حیات

ما ز تشریف میر عبدالله نیک اسوده و قوی شادیم