اسنودن

بر پایه افشاگری‌های اسناد ادوارد اسنودن، سرویس گردآوری ویژه، بخشی از برنامه نظارت جهانی بزرگتری به نام استیت‌روم است.

جزئیات جاسوسی گسترده داخلی و خارجی آژانس امنیت ملی، با انتشار چندین سند داخلی آژانس امنیت ملی در ژوئن ۲۰۱۳ بدست ادوارد اسنودن، برای عموم مردم، آشکار شد.

اما با افشاگری‌های جاسوسی گسترده (از سال ۲۰۱۳ تا کنون) توسط ادوارد اسنودن فاش شد که ستاد ارتباطات دولت بریتانیا، اطلاعات خام را (بدون فیلتر کردن ارتباطات شهروندان بریتانیا) از وب به عنوان بخشی از برنامه تسلط بر اینترنت گردآوری می‌کند.

به عنوان بخشی از توافق یوکی‌یواس‌ای، در ۱۹۵۴ (میلادی) یک توافق پنهانی بین سوئد و آمریکا، بریتانیا، کانادا، استرالیا، و نیوزیلند (گروه فایو آیز) امضا شد که آرمان آن، همکاری اطلاعاتی و همرسانی داده بود. بر پایه اسناد اسنودن تشکیلات رادیو دفاع ملی به ایکس‌کی‌اسکور دسترسی دارد.

ولی نهایتاً این طرح را به اجرا نگذاشتیم و اسنودن در مسکو ماند و از روسیه پناهندگی دریافت نمود.

وزارت دفاع ایالات متحده آمریکا بودجه سیاه خود را صرف عملیات سیاه می‌کند – هزینه‌هایی که نمی‌خواهد برای عموم مردم فاش شوند. براورد می‌شود که بودجه سیاه وزارت دفاع آمریکا برای سال ۲۰۰۸ (میلادی) برابر ۳۰ میلیارد دلار و برای سال ۲۰۰۹ (میلادی) برابر ۵۰ میلیارد دلار باشد. بر پایه اطلاعات فاش شده ادوارد اسنودن، واشینگتن پست در یک نوشتار، جزئیات دقیق تخصیص بودجه سیاه ۵۲/۸ میلیارد دلاری آمریکا را برای سال ۲۰۱۲ (میلادی) نشان داد.

در فوریه ۲۰۱۴ روزنامه گاردین بر پایه اسناد ادوارد اسنودن فاش کرد که ستاد ارتباطات دولت، بدون جداسازی افراد، تصاویر ۱/۸ میلیون دوربین کاربران یاهو در سراسر جهان را ضبط می‌کند. در همان ماه، شبکه ان‌بی‌سی و مجله اینترسپت بر پایه اسناد ادوارد اسنودن از گروه اطلاعات تحقیقی تهدید مشترک و واحدهای بهره‌برداری از شبکه‌های رایانه‌ای در ستاد ارتباطات دولت، پرده برداشتند [که بر ایران نیز نظارت می‌کردند]. ماموریت آنها عملیات سایبری بر پایه "حقه‌های کثیف" بود تا ارتباطات دشمن را از کار بیاندازند، بی‌اعتبار کنند، و اطلاعات نادرست، جاسازی کنند. بر پایه پرونده ارائه ستاد ارتباطات دولت، این عملیات‌ها ٪۵ کل کارهای ستاد ارتباطات دولت بودند.

دراپ‌مایر برنامه نظارتی آژانس امنیت ملی ایالات متحده آمریکا است که با آن بر سفارت‌ها و دیپلمات‌های خارجی، از جمله کشورهای عضو پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) نظارت می‌کند. وجود این برنامه در ژوئن ۲۰۱۳ با نوشتاری در روزنامه گاردین و با منابع ادوارد اسنودن، آشکار شد. این گزارش، آشکار کرد که ۳۸ سفارت، تحت نظارت هستد که پیشینه برخی از این نظارت‌ها به سال ۲۰۰۷ (میلادی) باز می‌گردد.

اسنودن می‌گفت که همکاران از یادگرفتن جزئیات، شگفت‌زده می‌شدند ولی نمی‌خواستند بیش از آن دربارهٔ برنامه بدانند. تا آوریل ۲۰۱۲ او خیلی وقت‌ها از این همکاران می‌پرسید: "فکر می‌کنید اگر این، خبر اول رسانه‌ها شود مردم چه کار می‌کنند؟" وَنی واینز، سخنگوی آژانس امنیت ملی گفت: "پس از یک تحقیق گسترده شامل مصاحبه با ناظران و همکاران پیشین آژانس امنیت ملی، ما مدرکی برای گفته‌های آقای اسنودن پیدا نکردیم."

یک سخنگوی پوتین متعاقباً اعلام کرد که اسنودن پس از آگاهی از این شرط، تقاضای پناهندگی‌اش را پس گرفت. در ۱۲ ژوئیه در ملاقاتی با نمایندگان سازمان‌های حقوق بشر و وکلا که از جانب دولت روسیه در فرودگاه بین‌المللی شرمتیوو شهر مسکو ترتیب داده شده بود، اسنودن اعلام کرد هر پیشنهاد پناهندگی که تا به امروز دریافت کرده یا در آینده دریافت خواهد نمود را می‌پذیرد. او همچنین افزود که با تقاضای پناهندگی‌اش در ونزوئلا موافقت شده‌است. اسنودن گفت به مدتی که برای حل مسائل سفرش نیاز دارد از روسیه تقاضای پناهندگی خواهد نمود.