اسخیا

حق تعالی بر در جنت نوشت این که جای اسخیا باشد بهشت

طمع بود شعرا را ز اسخیا لیکن توقع از شعرا رسم اسخیا نبود

دانم که از تو باز ندارد بهیچ حال یک شربت آب از آنکه سر اسخیا علیست

کنون زناصیت اسخیا گشاده تراست شمر که بود فرو بسته تر زطبع لئیم