ازوپ

اینکه آیا یونانیان این افسانه‌ها را از هندیان آموخته‌اند یا برعکس، یا اینکه تأثیرات متقابل بوده‌اند، محل بحث است. اگرچه ازوپ و بودا تقریباً هم‌عصر بودند، اما داستان‌های هیچ‌کدام تا چند قرن پس از مرگشان مکتوب نشده‌اند.

آثار مهم پیشین در افسانه‌های جانوران پانچاتانترا و کلیله و دمنه (سانسکریت، عربی و فارسی)، ازوپ (یونانی)، هزار و یک شب (عربی و فارسی) و آثاری با شخصیت‌های اسطوره‌ای فریبکار در آفریقایی غربی و جوامع بومی آمریکا یافت می‌شوند. تمثیل‌های قرون وسطایی فرانسه، رومن دو رینارت، با شخصیت رینارد روباه، داستان حیوانات است.

دست‌نوشته‌های به زبان لاتین و یونانی راه‌های مهمی برای انتقال این افسانه‌ها بودند، اگرچه روایت‌های منظوم به زبان‌های بومی اروپایی در نهایت به مسیر دیگری تبدیل شدند. با ظهور صنعت چاپ، مجموعه‌های افسانه‌های ازوپ از اولین کتاب‌هایی بودند که به زبان‌های مختلف منتشر شدند. از طریق مجموعه‌های بعدی، ترجمه‌ها یا اقتباس‌های آن‌ها، شهرت ازوپ به عنوان یک افسانه‌پرداز در دیگر نقاط جهان هم گسترش یافت.

داستان این پویانمایی از «مورچه و ملخ» نوشته ازوپ اقتباس شده است. تولید این پویانمایی اندک زمانی پس از داستان اسباب‌بازی آغاز شده است. نمایش‌نامه این فیلم توسط اندرو استنتون، دونالد مک‌انری و باب شاو نوشته شده است.

افسانه‌های حیوانات معمولاً برای اهداف آموزشی بین زبان‌های مختلف ترجمه می‌شوند. برای مثال، نسخه‌های لاتین حکایت‌های ازوپ، در قرون وسطی اروپا، بیش از یک هزار سال پس از نگارش، مواد آموزشی معتبری بودند. به‌دلیل فقدان بافت اجتماعی انسانی، داستان‌های حیوانات می‌توانند به آسانی از فرهنگی به فرهنگ دیگر سرایت کنند. داستان‌های عمو رموس، شخصیت فریبکار به سبک آفریقایی را به فرهنگ آمریکایی معرفی کردند. «خرگوش برٍه» از بسیاری از شخصیت‌هایی که با آن‌ها روبه‌رو می‌شود کوچکتر و ضعیف‌تر است، اما با زیرکی دیگران را شکست می‌دهد، شبیه به شخصیت‌های فریبکار فولکلور آفریقایی، مثل آنانسی.

این افسانه‌ها در ابتدا به صورت شفاهی منتقل می‌شدند و حدود سه قرن پس از مرگ ایزوپ گردآوری نشدند. تا آن زمان، داستان‌ها، لطیفه‌ها و ضرب‌المثل‌های دیگری به نام او نسبت داده شده بودند، اگرچه برخی از آن‌ها از منابع قبل از او یا خارج از حوزه فرهنگی یونان نشأت می‌گرفتند. این روند تا به امروز ادامه داشته است، به طوری که برخی از افسانه‌ها تا اواخر قرون وسطی ثبت نشده بودند و برخی دیگر از خارج از اروپا وارد شدند. این فرایند همچنان ادامه دارد و داستان‌های جدید هنوز به مجموعه ازوپ اضافه می‌شوند، حتی اگر آشکارا اثری جدیدتر و گاهی از نویسندگانی شناخته شده باشند.

خرگوش و لاک‌پشت نام حکایتی است که به ازوپ نسبت داده می‌شود و درباره خرگوشی است که به علت سرعت خود لاک‌پشتی را مسخره می‌کند و یک مسابقه دو انجام می‌دهند چون به بردن خود اطمینان داشته در وسط مسابقه یک چرت کوتاه می‌زند و هنگامی که بیدار می‌شود می‌بیند که لاک‌پشت چون آهسته و پیوسته مسیر را طی کرده از او برده است. این داستان به عنوان یک داستان عامیانه و کودکانه در همه جای جهان و طی قرن‌های مختلف گفته شده‌است.که قسمت‌های زیادی از آن به علت محدودیت سنی سانسور شده است و مناسب کودکان گردیده است.

آدوتی در فورست گیت، لندن با تبار نیجریه‌ای (بریتانیایی نیجریه‌ای) به دنیا آمد. او اولین نقش حرفه‌ای خود را در برنامه تلویزیونی بریتانیا، باند مطبوعاتی، در نقش یک افسر پلیس دریافت کرد. پس از یک فصل حضور در تئاتر ملی جوانان برنده جایزه در جشنواره ادینبرو فرینج با ازوپ، اپرای جدید و بازی در نقش ناتان دیترویت در فیلم بچه‌ها و عروسک‌ها، آدوتی در مدرسه مرکزی سلطنتی گفتار و نمایش پذیرفته شد. سه سال تحصیل کرد و مدرک خود را در رشته بازیگری دریافت کرد.

دلفین‌ها از دیرباز در افسانه‌ها و فرهنگ ملت‌های گوناگون نقش داشته‌اند. فرهنگ‌ها و تمدن‌های گوناگون از این جانوران در افسانه‌ها و فولکلور سخن گفته‌اند. نقش‌های بر سنگ مربوط به ۹ هزار سال پیش این جانوران را به تصویر کشیده‌اند. مینوسی‌ها در ۳۵۰۰ سال پیش از میلاد مسیح در جزیره کرت دلفین‌های دریای مدیترانه را نقاشی می‌کردند. حکایت میمون و دلفین از ازوپ در سده ۷ پ.م. نگاشته شده‌است. آن‌ها به کرات در سکه‌های یافت شده از دوران یونان باستان در حالتی دیده می‌شوند که یک پسر، مرد یا خدایگان بر پشتشان سوار است. ارسطو و دیگر اندیشمندان یونانی نیز از آن‌ها به عنوان جانورانی بسیار هوشمند یاد کرده‌اند.