ازما

هرجا روی ای ناله سلامی ببر ازما یادش دل ما برد به جای دگر از ما

گر نمی باشی پری ازما چرا می بری دل را و می گردی بری

ما که‌ایم؟ ازما چه آید؟ تا نپنداری که ما روی او را آینه،یا زلف او را شانه‌‌ایم

چرا دوری ازما گزیدی همی زدیدار ما دل بریدی همی

تو خودگفتی ای کردگار مجید که ازما نگردد کسی ناامید

گشت ازما جدا ولی ز عدو شبه از گوهر و بد از نیکو

بگذارم این نام و نشان ازما ومن یابم امان گردم فنای جاودان چون در جمالش بنگرم

اگر داری اندردل ازما ملال نیی عاشق ما مکن قیل وقال

باری ازما گذشته چاره اصغر با بنشانش شرار آه چو آذر

چو دیدم عقل و جان ودل سه بازیست که یک یک می برد ازما رخ تو