اردیبهشتگان

معنی کلمه اردیبهشتگان در لغت نامه دهخدا

اردی بهشتگان. [ اَ / اُ ب ِ هَِ ]( اِ مرکب ) بنابر قاعده کلیه که نزد پارسیان مقرر است که چون نام روز با نام ماه موافق آید آن روز را عید گیرند. در روز سوم از ماه اردیبهشت عید کنند و جشن نمایند و آن را جشن اردیبهشتگان خوانند. ( جهانگیری ) ( برهان ). و بیرونی در آثارالباقیه آرد: اردیبهشت ماه ، الیوم الثالث منه و هو روز اردیبهشت ماه عید یسمی اردیبهشتکان لاتفاق الاسمین. ( آثارالباقیة چ زاخائو ص 219 ). رجوع به یشتها تألیف پورداود ج 1 ص 92 شود.

معنی کلمه اردیبهشتگان در فرهنگ معین

( ~. ) (اِمر. ) جشنی است که ایرانیان باستان در روز سوم ماه اردیبهشت برپا می کردند.

معنی کلمه اردیبهشتگان در فرهنگ عمید

جشنی که ایرانیان در روز سوم از ماه اردیبهشت که نام روز با نام ماه یکی می شد برپا می کردند.

معنی کلمه اردیبهشتگان در دانشنامه آزاد فارسی

اُردیبهشتگان
جشنی در سنت های باستانی ایران. این جشن را در سومین روزبا ماه اردیبهشت برپا می دارند. در تقویم ایران پیش از اسلام و نیز در سالنامه های زردشتی، سومین روز از هر ماه اردیبهشت نام دارد و تقارن روز اردیبهشت با ماه اردیبهشت، روز جشن است؛ که بدان گلستان جشن گویند. نیایش آتش در آتشکده ها از سنت های این روز است.

جملاتی از کاربرد کلمه اردیبهشتگان

فروردینگان، زایش زرتشت، سیزده بدر، سدره پوشی، نوروز، مهرگان، شب چله، شش جشن گاهنبار، اردیبهشتگان، خوردادگان، جشن سده، تیرگان، شهریورگان، آبانگان، آذرگان، دیگان، بهمنگان، سپندارمذگان، جشن نوسره، چهارشنبه‌سوری (جشن آخر پنجه)، جشن هیرومبا، روز کوروش بزرگ، زادروز داراب، جشن پیرسبز، پارس بانو، نارستانه، قلعه اسدان، پیر هریشت، پیر نارکی، جشن انار و …
در گاه‌شماری رسمی ایران نام این ماه از نام ماه دوم گاه‌شماری اوستایی نو برگرفته شده است. در گاه‌شماری زرتشتی سومین روز هر برج نیز "اردیبهشت‌روز" نام دارد و در اردیبهشت‌روز از اردیبهشت‌ماه، جشن اردیبهشتگان برگزار می‌شود. ایزد این ماه امشاسپنداَشَه‌وَهیشتَه است.