ارتاپزشکی

معنی کلمه ارتاپزشکی در فرهنگستان زبان و ادب

{orthopaedics/ orthopedics} [ارتاپزشکی] رشته ای از علم پزشکی که به مطالعه و درمان بیماری های اندام های حرکتی و ستون فقرات ازطریق روش های طبی یا جراحی یا توان بخشی می پردازد

معنی کلمه ارتاپزشکی در ویکی واژه

رشته‌ای از علم پزشکی که به مطالعه و درمان بیماری‌های اندام‌های حرکتی و ستون فقرات ازطریق روش‌های طبی یا جراحی یا توان‌بخشی می‌پردازد.

جملاتی از کاربرد کلمه ارتاپزشکی

در اصل، اصطلاح ارتاپزشکی به معنای تصحیح بدشکلی‌های عضلانی-اسکلتی در کودکان بوده‌است. نیکولاس آندری، استاد پزشکی در دانشگاه پاریس، این اصطلاح را اولین بار در کتابش با همین موضوع در سال ۱۷۴۱ معرفی کرد. او از تمرینات بدنی، مهارت دستی، و شکسته‌بندی در درمان بدشکلی‌های کودکان دفاع می‌کرد. کتابش بیماران را مستقیماً خطاب قرار می‌داد، در حالی که برخی از موضوعات آن برای اَرتاپزشکان امروزی آشناست، همچنین کتاب او «عرق زیاد کف دستان» و لکه‌های صورت را نیز شامل می‌شد.
جراحان ارتاپزشکی به وسیله ریداکشن اقدام به بازسازی حالت کالبدشناختی استخوان می‌کنند.
جین-آندری ونال، اولین مؤسسه ارتاپزشکی را در ۱۷۸۰ تأسیس نمود، که اولین بیمارستان مختص درمان بدشکلی‌های اسکلتی کودکان به‌شمار می‌آید. او کفش پا-کج را برای کودکانی با بدشکلی‌های کف پا ساخت و روش‌های متعددی برای درمان انحنای نخاع ابداع نمود.
بسیاری از پیشرفت‌ها در جراحی ارتاپزشکی، ناشی از تجربیات دوران جنگ است. در میدان‌های نبرد قرون وسطی، آسیب‌دیدگان با نوار زخم‌های آغشته به خون اسبان درمان می‌شدند، این نوارها خشک می‌شدند، گرچه هنوز غیربهداشتی بوده، برای شکسته بند مورد استفاده قرار می‌گرفتند.[نیازمند منبع]