اراده انسان

معنی کلمه اراده انسان در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] اراده انسان (قرآن). اراده برگرفته از ماده «رود» به معنای خواستن و طلب است
در اصطلاح فلسفه و کلام با تعاریف گوناگونی بیان شده است؛ مانند: عزم راسخی که بر فعل، پس از تصور و تصدیق به فایده و میل و جزم پدید می آید. صفتی که موجب ترجیح یکی از دو طرف فعل و ترک می شود. در این مدخل اراده غیر خداوند و معنای لغوی و عرفی آن مورد نظر است و واژه مورد استفاده، «اراده» و مشتقات آن می باشد.
عناوین مرتبط
اراده در آخرت؛ اراده شیطان؛ مقهوریت اراده؛ موارد اراده.

جملاتی از کاربرد کلمه اراده انسان

مَثَل زن سمج اهمیت پافشاری و ایمان در دعا را به انسان می‌آموزد و بر تمایل خدا برای شنیدن و پاسخگویی به درخواست‌های انسان تأکید می‌کند. اعتماد به زمان و حاکمیت خداوند مستلزم صبر، فروتنی و تسلیم اراده انسان در برابر این مثل است.
علت این امر این است که غایت اراده انسان عبارت است از احترام به انسان از آن جهت که انسان است.
بعضی از این سرکها اعمار و بقیه در پلان بعدی اعمار خواهد گردید …. در حقیقت با ایجاد این سرک مردم و محیط جفرافیای افغانستان مرکزی از زندان طبیعی خلاص گردیده به اراده انسان‌ها می‌افتد.
در باب اختیار: این رساله دربارهٔ حدود اراده انسان و معنای آزادی است.
گوتفرید لایبنیتس تمثیل ژان بوریدان را با تأکید روی اراده انسان، نقد کرده‌است.