اخوانکم

فَإِنْ تابُوا وَ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ فَإِخْوانُکُمْ ای فهم اخوانکم فِی الدِّینِ لا فی النّسب. دین اسمی است ملّت حنیفی را از روی شرع، امّا از روی لغت آن را چند معنی است: یکی جزا است و قصاص، چنان که گفت: مالِکِ یَوْمِ الدِّینِ ای یوم الجزاء و القصاص، یقال دنته بما صنع، ای جزیته و کما تدین تدان. الدّین الملکة و السلطان، یقال دنت القوم ادنیهم، ای قهرتهم و اذللتهم فدانوا، ای ذلّوا و خضعوا، و الدّین للَّه انما هو من هذا. منه قوله: وَ یَکُونَ الدِّینُ لِلَّهِ.