معنی کلمه اخلاص ابراهیم در دانشنامه اسلامی
گرایش خالصانه ابراهیم -علیه السلام- به توحید و منزه بودن او از شرک :ما کان ابرهیم یهودیا ولا نصرانیا ولـکن کان حنیفا مسلما وما کان من المشرکین. «ابراهیم نه یهودی بود و نه نصرانی بلکه حق گرایی فرمانبردار بود و از مشرکان نبود»فلما رءا الشمس بازغة قال هـذا ربی هـذا اکبر فلمآ افلت قال یـقوم انی بریء مما تشرکون• انی وجهت وجهی للذی فطر السمـوت والارض حنیفا ومآ انا من المشرکین. «پس چون خورشید را برآمده دید گفت این پروردگار من است این بزرگتر است و هنگامی که افول کرد گفت ای قوم من من از آنچه(برای خدا) شریک می سازید بیزارم؛ من از روی اخلاص پاکدلانه روی خود را به سوی کسی گردانیدم که آسمانها و زمین را پدید آورده است و من از مشرکان نیستم»قل اننی هدینی ربی الی صرط مستقیم دینا قیما ملة ابرهیم حنیفا وما کان من المشرکین. «بگو آری پروردگارم مرا به راه راست هدایت کرده است دینی پایدار آیین ابراهیم حق گرای و او از مشرکان نبود»ان ابرهیم کان امة قانتا لله حنیفا ولم یک من المشرکین. «به راستی ابراهیم پیشوایی مطیع خدا .. حق گرای بود و از مشرکان نبود»واعتزلکم وما تدعون من دون الله وادعوا ربی عسی الا اکون بدعآء ربی شقیا. «و از شما و آنچه غیر از خدا می خوانید کناره می گیرم و پروردگارم را می خوانم امیدوارم که در خواندن پروردگارم ناامید نباشم»و اذ بوانا لابرهیم مکان البیت ان لا تشرک بی شیـا وطهر بیتی للطائفین والقائمین والرکع السجود. «و چون برای ابراهیم جای خانه را معین کردیم(بدو گفتیم) چیزی را با من شریک مگردان و خانه ام را برای طواف کنندگان و قیام کنندگان و رکوع کنندگان؛ سجده کنندگان پاکیزه دار»