اخترگر

معنی کلمه اخترگر در لغت نامه دهخدا

اخترگر. [ اَ ت َ گ َ ] ( ص مرکب ) منجم. عالم احکام نجوم. فال گیر :
نه رهنمای بکار آیدش نه اخترگر
نه فال گوی بکار آیدش نه کارگذار.عنصری.

۱. منجم، ستاره شناس.
۲. طالع بین، فال گیر: نه رهنمای به کار آیدش نه اخترگر / نه فالگوی به کار آیدش نه خواب گزار (عنصری: ۷۳ ).

( صفت ) منجم عالم احکام نجوم فال گیر .

نه رهنمای به کار آیدش نه اخترگر نه فال‌گوی به کار آیدش نه خواب‌گزار