احمدبن
جملاتی از کاربرد کلمه احمدبن
اعتمادالسلطنه نیز در همین دوره، به شکارگاه خوبی در حوالی تفرش که در آن ارغالی (قوچ کوهی) و کبک بسیار بوده و نیز به قلعه‌ای در آبادی خرازان و قناتی قدیمی در طرخوران به نام خرزنویه و امامزاده‌ای به نام احمدبن موسی اشاره کرده‌است.
آفرین باد از فلک خورشید عدل وجود را صدر دنیا احمدبن فضل بن محمود را
خواجه منصوربن سعید که کرد زنده آثار احمدبن حسن
همین‌طور، ابوعلی احمدبن عمر بن رُسته در کتاب خود به نام الاعلاق النفیسة که در سال ۲۹۰ هجری تألیف کرده می‌نویسد که «از دریای هند خلیجی به سوی ناحیه فارس جدا می‌شود که «خلیج فارس» (الخلیج الفارسی) نامیده می‌شود» و می‌افزاید که «سرزمین حجاز و یمن و دیگر بلاد عرب بین این خلیج و خلیج احمر واقعند».
و منهم: ممدوح جمع اولیاو قدوهٔ اهل رضا، ابوعبداللّه احمدبن عاصم الأنطاکی، رضی اللّه عنه
ابن ابی اصیبعه در کتاب عیون الابناء فی طبقات الاطباء خود دربارهٔ این کتاب آورده است: «این کتاب در دو مقاله است، اولی دفع و زیان غذاها و دومی در استعمال غذاها و دفع تخمه و زیان‌های آن است که رازی برای امیر ابوالعباس احمدبن علی تألیف کرده‌است.» رازی در مقدمه این کتاب می‌گوید: «می‌خواهم کتاب جامعی تألیف کنم که در آن طرق جلوگیری از ضررهایی که در نتیجه خوردن برخی خوراکی‌ها بر انسان می‌رسد، بیان شود و چون خوراک اصلی عموم نان و شراب و آب و گوشت است، بهتر است آغاز کتاب را به این موارد بپردازم.»
ابوالحسین احمدبن محمد نوری یک عارف و صوفی بغدادی بود. او در بغداد به دنیا آمد و در سال ۲۹۵ هجری قمری از دنیا رفت.
-درگذشت احمدبن حنبل پیشوای حنبلیان - سال ۲۴۱ هجری قمری
۱- «حسین بن احمدبن محمد ارزنانی ابوالقاسم» معلم اعمی متوفی به سال ۴۳۵هـ. ق(۱)
آفرین باد از فلک خورشید عدل و جود را صدر دنیا احمدبن فضل بن محمود را
بعدها سبزوار به دست طاهریان افتاد که عبدالله بن طاهر این ناحیه را دوازده قسمت کرد بعد از طاهریان این ناحیه به دست صفاریان افتاد و در زمان یعقوب لیث، احمدبن‌عبدالله خجستانی عَلَم طغیان را برافراشت و در بیهق مستقر شد و سپاهی گرد آورد و نیشابور را گرفت؛ ولی به‌دست غلامش کشته شد. رافع بن هرثمه هم در زمان عمرولیث در حدود سال ۲۸۰ هـ. ق به سبزوار حمله نمود تا شهر را از دست عامل وی بگیرد؛ ولی برای دومین بار شکست خورد و فرار کرد.
ابوبکر احمدبن اسحاق بن ابراهیم المهذانی، مورخ معروف عرب که به ابن الفیقه مشهور است در کتاب جغرافیای خود موسوم به مختصر کتاب البلدان که در سال‌های آخر سده سوم هجری قمری تألیف کرده، می‌نویسد:
آستان احمدبن‌موسی شاه‌چراغ که در طول تاریخ مرکزی برای رشد معارف شیعه در جنوب کشور به‌شمار می‌رفت، اما در چند سال اخیر به دلیل واقع شدن در بافت تاریخی و فرهنگی شیراز مورد غفلت قرار گرفت و با ناهنجاری‌های مختلفی روبرو شد تا آنجا که داد برخی از مقامات استان فارس را برآورد.
و احمدبن ابی الحواری روایت آرد که: اندر بادیه جوانی دیدم اندر مرقعه‌ای خشن بر سر چاهی استاده. مرا گفت: «یا احمد، بوقت آمدی که مرا می سماع باید تا جان بدهم. آیتی برخوان.» حق تعالی به زبان من داد: «إنّ الّذینَ قالُوا ربُّنا اللّهُ ثُمّ اسْتَقامُوا (۱۳/الأحقاف).» گفت: «یا احمد، به خدای کعبه که همان که برخواندی اندر این ساعت فریشته‌ای بر من می‌خواند.»
تاریخ یعقوبی از قدیمترین تاریخ‌های عمومی به زبان عربی، نوشته احمدبن ابی یعقوب بن جعفربن وَهْب بن واضح یعقوبی است.
علی بن سعیدالمَصیصی گوید از احمدبن عطا شنیدم که با شتری بر نشسته بودم و پای وی بگل و بریگ فرو شد من گفتم جَلَّ اللّهُ اشتر نیز گفت جَلَّ اللّهُ.
میر ابو احمدبن محمود آن شیر شکار میر ابو احمد بن محمود آن شیر شکر
ابوالحسین احمدبن علی گوید نهرجوری گفت دنیا دریائی است و کنارۀ او آخرتست و کشتی اندرو تقویست و مردمان همه سفری اند.
و اندر حکایات است که چون احمدبن خضرویه به زیارت بویزید رحمهما اللّه آمد قبا داشت، و چون شاه شجاع به زیارت بوحفص آمد قبا داشت و آن لباس معهود ایشان نبود که اندر اوقات نیز مرقعه داشتندی و وقت بودی که نیز جامهٔ پشمین داشتندی یا پیراهن سفید پوشیدندی، چنان که آمدی.