[ویکی فقه] احمد بن محمد (ابهام زدایی). احمد بن محمد ممکن است اسم برای اشخاص ذیل باشد: • احمد بن محمد برقانی، بَرْقانی، ابوبکر احمد بن محمد بن احمد بن غالب، محدّث، نحوی، و فقیه مکتب شافعی• احمد بن محمد برقی، بَرقی، ابوجعفر احمد بن محمد بن خالد، محدّث، مورّخ و مؤلف، امامی قرن سوم• احمد بن محمد اردبیلی، از علمای بزرگ شیعه در عصر صفوی• احمد بن محمد بانویه، بانویه، ابو جعفر احمد بن محمد بن لیث بن فَرقَد بن سُلَیْم بن ماهان، متولد ۱۶ شعبان ۲۹۳، دانشمند و حکیم و فرمانروای سیستان• احمد بن محمد برزلی، بُرزُلی، ابوالقاسم بن احمد بن محمد، نویسنده مالکی است، از قبیله بنوبِرزالَه (بُرزُلَه)• احمد بن محمد بزنطی، احمد بن محمّد بَزَنطی یک از راویان و محدثان مورد اعتماد سه امام همام و از اصحاب اجماع• احمد بن محمد بزی، بَزّی ، ابوالحسن احمد بن محمد بن ابی بَزّه ۷۰-۵۰ق /۸۶- ۶۴م ، راوی اول قرائت ابن کثیر مکی از قرّاء سبعه و شیخ القراء مکه معظمه • احمد بن محمد بن احمد غافقی، از چهره های سرشناس و بزرگان اندلس• احمد بن محمد بن عقیل، یکی از شهدای کربلا• احمد بن محمد بن علی الفیومی المقری، از لغویون مصر• احمد بن محمد بن عیسی اشعری، از راویان بزرگ شیعه در قرن سوم هجری و از یاران ائمه (علیهم السلام)• احمد بن محمد طوسی غزالی، برادر کوچکتر ابو حامد محمد غزالی• احمد بن محمد بن یحیی بلدی، معروف به ابن ثلاج، از علمای قرن چهارم هجری• احمد بن محمد بناء، بَنّاء، احمد بن محمد دِمیاطی، عالم شافعی مذهب قرن یازدهم و دوازدهم و از ارکان طریقت نقشبندیه در مصر• احمد بن محمد بهاءالدین سلطان ولد، بهاءالدّین سلطان ولد، عارف و شاعر قرن هفتم، فرزند جلال الدّین محمد مولوی• احمد بن محمد بیهقی، مشهور به امیرک بیهقی، صاحب برید بلخ در زمان سلطان مسعود غزنوی• احمد بن محمد تبریزی، تبریزی، احمد بن محمد، مورخ و شاعر نیمه اول قرن هشتم• احمد بن محمد ثعالبی، ثَعالِبی، ابواسحاق احمد بن محمد، مفسر و محدث و مُقْری و واعظ نیشابوری قرن چهارم و پنجم• احمد بن محمد جریری، جُرَیری ، ابومحمد احمد بن محمد، صوفی و فقیه اواخر قرن سوم و اوایل قرن چهارم• احمد بن محمد حیمی، ملقب به شهاب الدین، ادیب، شاعر، خطیب، فقیه و قاضی یمنی در قرن دوازدهم• احمد بن محمد خفاجی مصری، نویسنده کتاب های بسیار در موضوع ادبیات و لغت عربی• احمد بن محمد خوافی، ابومظفر احمدبن محمد خوافی، فقیه و محدّث شافعی قرن پنجم• احمد بن محمد رازی، مشهور به اوعلی مسکویه، مورخ، فیلسوف، پزشک و ادیب پرآوازه ایرانی• احمد بن محمد طبری، از علمای نحو بغداد• احمد بن محمد عطاءالله سکندری، ملقب به شیخ کبیر، عارف، شاعر، نحوی، محدث ، مفسر و فقیه مالکی و از مشایخ بزرگ طریقت شاذلیه• احمد بن محمد قیسی قرطبی، معروف به ابن ابی حِجَّة (۵۶۲ -۶۴۳ق /۱۱۶۷- ۱۲۴۵م )، محدث ، قاری ، نحوی و قاضی اندلسی • احمد بن محمد مرادی نحاس، یکی از علمای قرن چهارم هجری• احمد بن محمد مهدی نراقی، از علمای بزرگ و نامدار شیعه• احمد بن محمد خفاجی، خفاجی، احمد بن محمد، ملقب به شهاب الدین، ادیب، قاضی و فقیه مصری در قرن دهم و یازدهم• احمد بن محمد بن سعید بن عقده، محدث بزرگ شیعی ...
جملاتی از کاربرد کلمه احمد بن محمد
و منهم: شیخ محمود، و معدن جود، ابوعلی احمد بن محمد بن القاسم الرّودباری، رضی اللّه عنه
حسن بن زید سرانجام دچار بیماری گشت و یک سال با همان وضعیت حکومت را ادامه داد. در این دوره برادر حسن، محمد بن زید، در گرگان و خود او در آمل مستقر بودند. داماد داعی، احمد بن محمد، نیز اعمال حکومتی را در آمل انجام میداد. داعی در روز دوشنبه، ۳ رجب ۲۷۰ هجری قمری درگذشت و او را در محلهٔ راستکوی که پیش از مرگش، خود آن را آماده کرده بود، دفن نمودند. داعی در زمان مرگ خود فرزندی نداشت و برهمین اساس در وصیتش وارث حکومت را برادر خود معرفی کرده بود؛ اما برخلاف وصیت داعی احمد بن محمد بر مسند قدرت نشست.
ملوک نیمروز، ملوک سیستان یا خاندان کیانی سیستان دومین سلسله از صفاریان بودند که شصت سال پس از دست یافتن سلطان محمود غزنوی به امیر خلف بن احمد بن محمد در قلعه طاق در ۳۹۳ هجری قمری دوباره زمام حکومت سیستان را به دست گرفتند و با پیوستن به سلجوقیان جلال و عظمت بسیار یافتند. دورهٔ فرمانروایی ملوک نیمروز بر سیستان از غزنویان تا نیمههای سلطنت ناصرالدین شاه قاجار ادامه یافت. در دوران سلطنت قاجاریان، ملوک نیمروز، رفتهرفته قدرت سیاسی و نفوذ اجتماعی و اقتصادی خویش را از دست دادند و سرانجام با برگماری خاندان علم به عنوان حاکم سیستان، تقریباً از صحنهٔ سیاسی سیستان به کنار رفتند.
زینالدین بن نورالدین علی بن احمد بن محمد بن علی بن جمال الدین بن تقی الدین بن صالح بن شرف النحاریری الجباعی الشامی؛ پدر وی «نورالدین علی» از عالمان جبل عامل بود. جد ششم او (صالح) شاگرد علامه حلی بودهاست ظاهراً اصلیت او متعلق به شهر توس بودهاست؛ از این رو شهید ثانی، گاهی «الطوسی الشامی» امضا میکردهاست.
آستان امامزاده احمد بن محمد حنفیه مربوط به سدهٔ ۸ تا ۱۰ ه.ق است و در شهر قم، خیابان پانزده خرداد واقع شده است. این اثر در تاریخ ۲ آبان ۱۳۷۸ با شمارهٔ ثبت ۲۴۲۷ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
حدادی، احمد بن محمد ( ۱۳۹۰ه.ش)، معانی کتاب الله تعالی و تفسیره المنیر، با مقدمه محمد عمادی حائری، تهران، کتابخانه مجلس شورای اسلامی .
بحرین: خالد بن احمد بن محمد آل خلیفه وزیر امور خارجه بحرین با ارسال پیامی برای منوچهر متکی وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران، حادثه تروریستی در استان سیستان و بلوچستان را بشدت محکوم کرد و این حادثه را مغایر با تمامی ارزشهای اخلاقی و انسانی دانست.
این دعا را کلینی در کتاب خود کافی، از محمد بن عیسی نقل کردهاست، و او نیز از صالحین (منظور امامان اسلام شیعه، بدون استفاده از نامهای خاص) ذکر کردهاست. به نظر میرسد بین محمد بن یعقوب کلینی و محمد بن عیسی بن عبید راویان دیگری نیز وجود داشتهاند؛ یعنی احمد بن محمد عاصمی، علی بن حسن بن علی بن فضل. علاوه بر این، دعا «اللهم کن لولیک» نیز توسط دیگران ذکر شدهاست، مانند: سید بن طاووس، کفعمی و غیره.
ضیاء الدین ابو محمد عبدالله احمد بن محمد مالکی،
شادی بو جعفر احمد بن محمد آن مه آزادگان و مفخر ایران
نورالدّین عبد الرّحمن بن احمد بن محمد جامی (۲۳ شعبان ۸۱۷ق تربت جام – ۱۷ محرم ۸۹۸ق هرات)، معروف به جامی و ملقب به خاتم الشعرا، همهچیزدان، شاعر، موسیقیدان، ادیب و صوفیِ نامدار فارسیزبانِ ایرانیِ سدهٔ ۹ قمری است. وی با الهام گرفتن از گلستان سعدی یکی از مهمترین کتابهای خود یعنی بهارستان را به رشتهٔ تحریر درآورد. او به مناسبت محل تولد خویش «جام» و نیز به سبب دوستداری شیخ الاسلام «احمد جام» جامی تخلص کرد.
ابوعبدالله احمد بن محمد بن حنبل فقیه مسلمان در ۷۸۰ میلادی [۱۶۴ ه.ق] در بغداد زاده شد؛ پدر و مادرش از ساکنان مرو بودند. نام کامل وی «احمد بن محمد بن حنبل بن هلال بن اسد بن ادریس بن عبدالله الشیبانی المروزی البغدادی» است. سفرهای زیادی کرد؛ در بغداد برآمد، و در ۸۵۵ میلادی [۲۴۱ ه.ق] در همانجا درگذشت. مکتب فقه حنبلی، یکی از مذاهب اربعهٔ اهل سنت، پس از مرگ وی به وسیلهٔ شاگردانش ایجاد شد. این مکتب جریان متقابلی بود که تفسیر تحتاللفظی قرآن، احادیث، تقلیل ارزش قیاس و اجماع را مورد توجه قرار میداد.