احمد بن عیسی بن زید

معنی کلمه احمد بن عیسی بن زید در دانشنامه اسلامی

[ویکی شیعه] احمد بن عیسی بن زید (۱۵۷ یا پس از آن- ۲۴۷ق) نوادۀ زید بن علی از علویان مشهور اوایل خلافت عباسی و از عالمان معروف زیدی مذهب بود که روزگاری به صورت متواری می زیست.
احادیث روایت شده و نظریات فقهی احمد، توسط محمد بن منصور مرادی در کتاب امالی احمد بن عیسی و علوم آل محمد (ص) جمع آوری شده و همواره مورد توجه عالمان و محدثان زیدیه بوده است.
تولد احمد در ۱۵۷،۱۵۸، ۱۵۹ و حتی پس از آن گزارش شده است. مادرش عاتکه دختر فضل بن عبدالرحمان بن عباس بن ربیعة بن حارث بن عبدالمطلب بود.

جملاتی از کاربرد کلمه احمد بن عیسی بن زید

این کتاب علاوه بر احادیث نقل شده توسط احمد بن عیسی بن زید، در بسیاری از موارد حاوی آراء و نظرات فقهی وی نیز می‌باشد. و مضمون آن همواره در میان علمای زیدی و محدثان رواج داشته‌است. در دوره معاصر، سید بدرالدین حوثی، از علمای برجسته زیدیه و رهبر معنوی جنبش حوثی‌ها، شرحی بر این کتاب با عنوان «شرح آمالی الإمام احمد بن عیسی» نگاشته‌است.
گفته شده که احمد بن عیسی بن زید معتقد بود که ابوبکر و عمر بر نیکی و درستی‌اند. همچنین معتقد بود که امامت برای غیر اولاد علی بن ابی‌طالب نیز به شرط داشتن عدالت جایز است.