معنی کلمه احرام کعبه در دانشنامه اسلامی
بر پایه سنتی تاریخی، در اواخر ذی قعده پرده خانه خدا از چهار سو حدود یک قامت و نیم بالا زده می شود. در این حال، لایه زیرین و سفید پوشش کعبه نمایان می گردد و حالتی همانند حج گزاران احرام بسته می یابد که در اصطلاح به آن «احرام کعبه» می گویند. از این حالت به تشمیر کعبه نیز تعبیر می شود.
تاریخچه احرام کعبه
به گفته برخی، نخستین کسی که چنین کرد، مامون عباسی بود. پاسداشت این سنت از آن روست که قداست پرده کعبه حفظ شود و با هجوم زائران مشتاق آسیب نبیند. در این روز، به رسم جشن، در کعبه به روی همگان گشوده می شد و با نصب پرده جدید در روز عید سعید قربان، کعبه از احرام خارج می گشت.
زمان احرام کعبه
ابن جبیر (م. ۵۴۰ق.) احرام کعبه را در روز ۲۷ ذی قعده هم زمان با روز فتح مکه گزارش کرده است. فاسی (م. ۸۳۲ق.) سخن او را گزارش کرده و افزوده که پرده کعبه روز ۲۵ ذی قعده بالا می رود و در ۲۷ ذی قعده کارگزاران کعبه قسمتی از پرده کعبه را که بالا برده اند، افزون بر بخش هایی دیگر تا روی در کعبه را قطع می نمایند و در روز عید قربان نیمه بالای پرده را عوض می کنند. فاسی احتمال داده است که دلیل بریدن نیمی از پرده کعبه به دست کارگزاران کعبه، فروش زود هنگام آن به حاجیان مصری و شامی است که معمولا در روزهای نخست ذی حجه وارد مکه می شدند. در گذشته شماری از حاجیان دیرتر به مکه می رسیدند و بی درنگ رهسپار عرفات می شدند و خرید بخش هایی از پرده کعبه را به روزهای پس از اعمال وا می گذاشتند و با توجه به این که پرده در روز عید قربان عوض می شد، آن را خریداری می کردند.
منابع مقاله
...
[ویکی حج] اِحرام کعبه، نمایان شدن پوشش سفید کعبه. احرام کعبه بر اثر بالابردن پرده کعبه روی می دهد. بالابردن کعبه سنتی تاریخی است که در آن پرده کعبه از چهار طرف بالا می برند. به این کار تشعیر کعبه نیز می گویند. مأمون خلیفه عباسی را ابداع کننده این سنت می دانند. بدین جهت پرده را بالا می برند تا با هجوم طواف کنندگان آسیب نبیند. این کار را در روز ۲۵ یا ۲۷ ذی قعده انجام می دهند. در روز عید قربان نیز پرده جدید نصب می شود.
بر پایه سنتی تاریخی، در اواخر ذی قعده پرده کعبه از چهار سو حدود یک قامت و نیم بالا زده می شود. در این حال، لایه زیرین و سفید پوشش کعبه نمایان می گردد و حالتی همانند حج گزاران احرام بسته می یابد که در اصطلاح به آن «احرام کعبه» می گویند. از این حالت به تشمیر کعبه نیز تعبیر می شود.
به گفته برخی، نخستین کسی که چنین کرد، مأمون خلیفه عباسی بود. پاسداشت این سنت از آن روست که قداست پرده کعبه حفظ شود و با هجوم زائران مشتاق آسیب نبیند. در این روز، به رسم جشن، درِ کعبه به روی همگان گشوده می شد و با نصب پرده جدید در روز عید قربان، کعبه از احرام خارج می گشت.