اجرام فلکی

معنی کلمه اجرام فلکی در لغت نامه دهخدا

اجرام فلکی. [ اَ م ِ ف َ ل َ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اجرام فلکیه. اجسام فوق عناصر را گویند از قبیل افلاک و کواکب. ( تعریفات ).

جملاتی از کاربرد کلمه اجرام فلکی

هر ستاره مانند دیگر اجرام فلکی، حرکت دورانی شبانه‌روزی منظمی با مرکزیت قطب سماوی از شرق به غرب در آسمان دارد که با زمان آفتابی (زمان خورشیدی ظاهری) هماهنگ است. ساعتی با مرکزیت ستارهٔ قطبی در آسمان فرض می‌شود که «امتداد یکی از ستارگان پیراقطبی تا ستارهٔ قطبی» عقربهٔ ساعت‌شمار آن است. این ساعت حرکت پادساعتگرد (خلاف جهت عقربه‌های ساعت) داشته و ۲۴ساعته است. هر درجه برابر «۴ دقیقه»، هر ۱۵درجه برابر «یکساعت» و هر ۳۰درجه برابر «دو ساعت» زمانی است.
کتاب جهان دانش کتابی جامع است که با تحمید خداوند و درود بر پیامبر اسلام آغاز می‌شود. و همه کتاب در دو گفتار مجموع آمده‌است. گفتار اول دربارهٔ مطالب کلی ستاره شناسی، تعاریف، کرویت اجرام، حرکات فلکی، مختصلت فلکی، افلاک، گرفت، نجوم و صور فلکی، مقادیر اجرام فلکی و... است و ۲۳ باب دارد. و گفتار دوم که دربارهٔ زمین، مختصات، اقالیم، گاهشماری، اوقات شرعی و قبله یابی و... است که در ۱۴ باب است.
علم هیئت یا علم فلک، نجوم سنتی است که بیشتر به مطالعه حرکات و جایگاه اجرام فلکی می‌پردازد. علم هیئت در حکمت قدیم از شاخه حکمت نظری و ریاضیات است. ریاضیات در حکمت نظری مشتمل حساب، هندسه، هیئت و موسیقی می‌باشد. حکمت نظری شامل بر حکمت الهی، ریاضیات و طبیعیات می‌باشد. این علم در حکمت شامل ستاره‌شناسی استدلالی و برهانی می‌باشد.