اتابکی

ساختمان حرم در دوره قاجار در سال ۱۲۵۶ شمسی به همت میرزا علی‌اصغر خان اتابک مورد بازسازی قرار گرفت و صحن اتابکی در این دوره ساخته و به بافت حرم افزوده گردید.

شامل تیره های : گرگیوند، قیاسوند، سیفی، مزه وند، پوری، حاجی حاجی، اتابکی، شهریسوند، شریف وند، حیدروند، تودوی و…

توت‌فرنگی میوه‌ای نسبتاً جدید است که تا ۲۵۰–۳۰۰ سال قبل به این شکل امروزی وجود نداشت و بیشتر موارد استفاده دارویی داشته است. در قرن چهاردهم در فرانسه توت‌فرنگی‌های وحشی از جنگل به زمین زراعتی منتقل شد و از آن به عنوان یک گیاه اهلی استفاده گردید. در جنگل‌های شمال ایران توت‌فرنگی وحشی به‌طور فراوان در فصل تابستان یافت می‌شود. به‌نظر می‌رسد که اولین رقم اصلاح شده در زمان صدارت اتابک اعظم از فرانسه به ایران آمد و به نام اتابکی خوانده شد.

این مرقد در دوره قاجار در سال ۱۲۵۶ شمسی به همت میرزا علی اصغر خان اتابکی مورد بازسازی قرار گرفت و صحن اتابکی در این دوره ساخته و به بافت حرم افزوده گردید.

از خوشنام در کنار ساسان سپنتا و علی‌محمد رشیدی به عنوان آخرین بازماندگان نسل موسیقی‌شناسان پیش از انقلاب ایران شناخته می‌شود. وی یکی از معرفان اصلی موسیقی ایرانی به جامعهٔ فارسی‌زبان اروپا بود، از جمله از طریق پایه‌گذاری «کانون فرهنگی آوازه» در آلمان. تورج اتابکی گفته که خوشنام با پژوهش و نقد موسیقی، جایگاه ویژه‌ای در تاریخ موسیقی ایران برای خود باز کرد.

تپه اتابکی مربوط به سده‌های میانه دوران‌های تاریخی پس از اسلام است و در شهرستان ساوه، بخش مرکزی، دهستان قره چای، روستای آسیابک بند واقع شده و این اثر در تاریخ ۲۶ اسفند ۱۳۸۶ با شمارهٔ ثبت ۲۲۰۶۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.

نخستین بار زمانی با نام شاه غازی در منابع محلی مواجه می‌شویم که وی کودک بوده و پدرش علاءالدوله علی برای حفظ جان او از جنگ‌های داخلی باوندیان، وی را به همراه اتابکی به نام «باکالجار بن اباجعفر کولایج» به قلعهٔ کیسلیان فرستاد. علاءالدوله علی در جنگ‌های داخلی باوندیان پیروز شد، ولی موضوع عدم حمایت و تأییدش از سوی بزرگان خاندان باوند و بزرگ مالکان شهریارکوه برقرار ماند و این مشکل برای شاه غازی رستم نیز به ارث گزارده شد.

برای نخستین بار در ۲۴ آوریل ۱۹۵۲ (چهارم اردیبهشت ۱۳۳۱ خ) ترومن از این اولتیماتوم یاد می‌کند. به عقیده اتابکی، در آن روزها کاخ سفید بودجه دفاعی خود را برای تصویب کنگره تسلیم کرده بود و ترومن و یارانش سخت درگیر واداشتن کنگره به تصویب بودجه تقدیمی بودند و لذا در پی یافتن فرصتی برای برپا کردن جنجالی تبلیغاتی روزشماری می‌کردند. در پایان کنفرانس مطبوعاتی، ترومن به نکته قابل توجهی اشاره می‌کند:

به این ترتیب، از نظر اتابکی ماجرای اولتیماتوم ترومن، افسانه‌ای بیش نبود.

در اواسط دهه ۴۰ ایشان با همکاری هنرمندان آن دوره همچون پرویز اتابکی و برای اولین بار استودیوی ضبط خصوصی به نام طنین را در خیابان رامسر تهران افتتاح کردند، که اکثر آثار ماندگار تاریخ موسیقی ایران در آن استودیو تولید و ضبط گردیده‌است.