ابوحذیفه بن عتبه

ابوحذیفه بن عتبه

معنی کلمه ابوحذیفه بن عتبه در دانشنامه عمومی

ابوحذیفة بن عتبه. ابوحذیفه بن عتبه ( به عربی: أبو حذیفة بن عتبة ) از یاران و صحابه نخستین محمد پیامبر اسلام بود. او در ابتدای پیدایش اسلام، مسلمان شد و به یاری محمد پرداخت. او پسر عتبه بن ربیعه و برادر ولید بن عتبه و هند بنت عتبه بود. پدر و برادرش در جنگ بدر به دست حمزة بن عبدالمطلب و علی بن ابی طالب کشته شدند.
او برده ای داشت بنام سالم مولی ابی حذیفه که از صحابه و عالم قرآن بود. ابوحذیفه او را آزاد کرد و به فرزندخواندگی خود پذیرفت. اما پس از نزول آیات قرآن در مذمت این عمل، سلیم دوست صمیمی او شد.
او و سالم مولی ابی حذیفه در جنگ با مسیلمه در زمان خلافت ابوبکر کشته شدند.

معنی کلمه ابوحذیفه بن عتبه در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ابوحذیفة بن عتبه. ابوحذیفه، اسحاق بن بشر بن محمد بن عبدالله بن سالم بخاری (د ۱۲ رجب ۲۰۶ق/۱۱دسامبر ۸۲۱م)، راوی تاریخ و قصص بود. برخی آیه ۲۱۷ و ۲۱۸ بقره را در شأن او می دانند.
وی مولای بنی هاشم بود و به همین جهت هاشمی و قرشی نیز خوانده شده است. نسبت کاهلی که ابن حبان و نجاشی به او داده اند، ناشی از خلط وی با ابویعقوب اسحاق بن بشر بن مقاتل کاهلی است.. به گفته خطیب به نقل از قتیبة بن سعید، ابوحذیفه دو سال پس از درگذشت عبدالله بن طاووس (د۱۳۰۲ق) متولد شده است که در این صورت می توان گفت ولادت او در ۱۳۴ق بوده است.
[ویکی اهل البیت] ابوحذیفة بن عتبه. این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
قیس بن عتبة بن ربیع بن عبدشمس قریشی از اصحاب فاضل و فداکار رسول خدا صلی الله علیه و آله.
در بیشتر منابع، نام های مِهشم، هیشم و هاشم برای او ذکر شده است. پدرش عتبه از بزرگان قریش و از سردمداران مشرکان در بدر بود. ابوحذیفه پیش از رفتن پیامبر به دارالارقم (سال چهارم بعثت) مسلمان شد.
او با همسرش، سهلة بنت سهیل بن عمرو به حبشه مهاجرت کرد؛ اما با شنیدن شایعه مصالحه پیامبر و مکیان از آن جا بازگشت و در پناه اُمیّة بن خلف یا پدرش عُتبه قرار گرفت.
همراهی ابوحذیفه با پیامبر صلی الله علیه و آله در مهاجرت به مدینه و پیمان برادری میان او و عباد بن بشر شرکت وی در مهاجرت دوم به حبشه را به روایتی ضعیف بدل می کند. بر پایه دو روایت پیشین، لقب ذوهجرتین و ذوقبلتین نیز بر وی صادق است.
ابوحذیفه در همه غزوه های پیامبر صلی الله علیه و آله و نیز سریه هایی که به فرماندهی حمزة بن عبدالمطلب، سعد بن ابی وقاص، عبدالله بن جحش و ابوسلمه انجام شد، شرکت داشت.
[ویکی فقه] ابوحذیفه، اسحاق بن بشر بن محمد بن عبدالله بن سالم بخاری (د ۱۲ رجب ۲۰۶ق/۱۱دسامبر ۸۲۱م)، راوی تاریخ و قصص بود. برخی آیه ۲۱۷ و ۲۱۸ بقره را در شأن او می دانند.
وی مولای بنی هاشم بود و به همین جهت هاشمی و قرشی نیز خوانده شده است. نسبت کاهلی که ابن حبان و نجاشی به او داده اند، ناشی از خلط وی با ابویعقوب اسحاق بن بشر بن مقاتل کاهلی است.. به گفته خطیب به نقل از قتیبة بن سعید، ابوحذیفه دو سال پس از درگذشت عبدالله بن طاووس (د۱۳۰۲ق) متولد شده است که در این صورت می توان گفت ولادت او در ۱۳۴ق بوده است.
تولد
ابوحذیفه در بلخ تولد یافت، در بخارا زیست و همان جا درگذشت.
مشایخ وی
در میان مشایخی که ابوحذیفه بدون واسطه از آنان روایت کرده است، به امام جعفرصادق (علیه السلام) و نیز کسانی چون محمد بن اسحاق، مالک بن انس ، اوزاعی، ابن جریج، سفیان ثوری و مأمون خلیفه عباسی می توان اشاره کرد. اگرچه بنا به ظاهر این اسانید، ابوحذیفه می بایست مدتی بیرون از خراسان ، به ویژه در مکه و مدینه حدیث فراگرفته باشد، ولی صداقت و وثاقت وی همواره مورد تردید قرار داشته و او نه تنها به روایت از مشایخی که هرگز آن ها را ندیده بود، متهم شده، بلکه جمعی چون ابن مدینی، ابن ابی شیبه و دارقطنی او را کذاب خوانده اند.
وضعیت روایات وی از حیث سند
...
[ویکی اهل البیت] این صفحه مدخلی از دائرة المعارف قرآن کریم است
قیس بن عتبة بن ربیع بن عبدشمس قریشی از اصحاب فاضل و فداکار رسول خدا صلی الله علیه و آله.
در بیشتر منابع، نام های مِهشم، هیشم و هاشم برای او ذکر شده است. پدرش عتبه از بزرگان قریش و از سردمداران مشرکان در بدر بود. ابوحذیفه پیش از رفتن پیامبر به دارالارقم (سال چهارم بعثت) مسلمان شد.
او با همسرش، سهلة بنت سهیل بن عمرو به حبشه مهاجرت کرد؛ اما با شنیدن شایعه مصالحه پیامبر و مکیان از آن جا بازگشت و در پناه اُمیّة بن خلف یا پدرش عُتبه قرار گرفت.
همراهی ابوحذیفه با پیامبر صلی الله علیه و آله در مهاجرت به مدینه و پیمان برادری میان او و عباد بن بشر شرکت وی در مهاجرت دوم به حبشه را به روایتی ضعیف بدل می کند. بر پایه دو روایت پیشین، لقب ذوهجرتین و ذوقبلتین نیز بر وی صادق است.
ابوحذیفه در همه غزوه های پیامبر صلی الله علیه و آله و نیز سریه هایی که به فرماندهی حمزة بن عبدالمطلب، سعد بن ابی وقاص، عبدالله بن جحش و ابوسلمه انجام شد، شرکت داشت.
وی در غزوه بدر در قتل پدرش عُتبه که در سپاه مشرکان بود، شرکت کرد و به نقلی، خود پدرش را به مبارزه فراخواند؛ به همین جهت خواهرش هند، همسر ابوسفیان او را با دو بیت هجو کرد؛ البته روایت های معتبر دیگری حکایت از آن دارند که عُتبه بدست حمزة بن عبدالمطلب یا حضرت علی علیه السلام کشته شده است.
ابوحذیفه چون جنازه پدر را دید، رنگ از رخسارش پرید. پیامبر صلی الله علیه و آله پرسید: آیا دچار تردید شده ای؟ ابوحذیفه گفت: خیر ای رسول خدا! بلکه در پدرم فضل و بردباری و دانشی سراغ داشتم که گمان می کردم ایمان خواهد آورد.

جملاتی از کاربرد کلمه ابوحذیفه بن عتبه

او در سال ۱۲ه.ق./۶۳۳م. در دوره خلافت ابوبکر نبرد یمامه همراه ابوحذیفه بن عتبه در حالی که پرچم مسلمانان در دستش بود کشته شد.