ابوبکر خطیب

معنی کلمه ابوبکر خطیب در لغت نامه دهخدا

ابوبکر خطیب. [ اَ بو ب َ رِ خ َ ] ( اِخ ) احمدبن علی بن ثابت بن احمدبن مهدی بغدادی. فقیه و محدث ومورخ. او در فقه شاگرد ابوالحسن محاملی است. و نزدیک صد تألیف دارد و تاریخ او معروف به تاریخ خطیب مشهور، و به طبع رسیده است. مولد او به سال 391 یا 392هَ. ق. و وفات او به بغداد در سنه 463 بوده است.

معنی کلمه ابوبکر خطیب در فرهنگ فارسی

فقیه و محدث و مورخ او در فقه شاگرد ابوالحسن محاملی است

جملاتی از کاربرد کلمه ابوبکر خطیب

تاریخ بغداد نوشتهٔ ابوبکر خطیب بغدادی که تا پایان عمر (۴۶۳ق) به تکمیل آن می‌پرداخته، مجموعه زندگی‌نامه‌های بیش از ۷۸۰۰ تن از برجستگان بغداد و تاریخچه‌ای از شهر بغداد را تا روزگار نگارنده دربرمی‌گیرد. این اثر با دیباچه‌ای دربارهٔ شیوهٔ نگارش آن و تاریخچهٔ شهر بغداد، پایتخت عباسیان و از بزرگترین مراکز تمدن اسلامی در آن زمان، آغاز می‌شود. آن را از مهمترین منابع بررسی فرهنگی-علمی تاریخ بغداد و به‌طور کلی سده‌های اولیهٔ تمدن اسلامی می‌دانند.
این نامه شیخ ما نوشت بفقیه ابوبکر خطیب از میهنه بمرو: