ابن وهب. [ اِ ن ُ وَ هََ ] ( اِخ ) ابومحمد عبداﷲبن وهب بن مسلم. از غیر نژاد عرب و یکی از بزرگترین شاگردان مالک بن انس. مولد او به مصر در سال 124 هَ. ق. در 148 نزد مالک رفت و تا وفات او با وی بود و پس از آن به مصر شد و خلیفه او را بقضای مصر خواند و او امتناع کرد. در سال 197 درگذشت.
معنی کلمه ابن وهب در فرهنگ فارسی
یکی از شاگردان بزرگ مالک بن انس
جملاتی از کاربرد کلمه ابن وهب
زکوفی سپه صالح ابن وهب بیامد دمان برده دندان به لب