ابن فرات

در رمضان ۳۱۰، کوچکترین پسر ابوسعید، ابوطاهر جنابی که به سن ۱۶ سالگی رسیده بود، به رهبری قرمطیان رسید. در همان زمان، علی بن عیسی موقعیت خود را از دست داد و رقیب جنگ طلب ترش، ابن فرات، که طرفدار اقدام نظامی بود، جایگزین او شد. ابوطاهر، که ظاهراً جاه طلب بود که نشان خود را بگذارد، احتمالاً این را بهانه ای برای حمله به عباسیان در نظر گرفت. اقدام او حمله به شهر بندری بزرگ بصره بود که سربازانش آن را برای بیش از دو هفته در ۲۴ ربیع‌الثانی ۳۱۱ غارت کردند. به جای واکنش به تهدید قرمطیان، ابن فرات، با تبعید و شکنجه یا کشتار بسیاری از رقبای بالقوه خود در دربار، نگران باقی ماند.