ابن طاووس

علاوه بر اینها کولبرگ مقالات زیادی با توجه به احادیث شیعی ارائه داده است و از میان بیش از ۴۰۰ کتب با تمرکز بروی بیست کتاب مشهور حدیث، مساله  اصلی مورد اختلاف میان اهل تسنن و شیعه در مورد جانشینی پیامبر و جایگاه امام اول شیعیان و صحابه را مورد بررسی قرار داده است. در این مقالات ازروایات راویان حدیث معتبر شیعه بخصوص سید ابن طاووس استفاده کرده و حاصل کار کتابخانه ابن طاووس است.

کتابخانه شیخ فضل‌الله شیخ‌الاسلام زنجانی (قرن ۱۳ هـ. ق) حاوی نسخه‌هایی از قرن ۱۱ هـ. ق بوده و میرزا ابوعبدالله زنجانی (علامه زنجانی) کتابخانه‌ای شامل پنجاه هزار جلد کتب و رسائل فلسفی داشته{تعدادی از کتاب‌ها در کتابخانه شخصی فرزندانشان لطف اله ضیایی و محمد صادق ضیایی} که از جمله آثار موجود در آن سعدالسعود تألیف ابن طاووس (فوت ۶۶۴ هـ. ق) به خط خود مؤلف بوده است. در این کتابخانه هشت رساله نیز به خط بابا افضل کاشانی (قرن ۷ هـ. ق) موجود بوده است.

در کتاب‌های تراجم به محل ولادتش، اشاره نشده؛ اما از آن جا که نزد دانشمندان نام‌آور حله دانش‌آموخته، احتمالاً بیشتر عمرش را در این شهر گذرانده و در همین شهر نشو و نما کرده است. نیز به قرینه این که ابن داوود، استادش ابن طاووس را «بغدادی التحصیل» خوانده و از سوی دیگر، گفته که: تا هنگام مرگ قرین او بوده، روشن می‌شود که گویا مدتی نیز در بغداد اقامت داشته است. همچنین بر اساس بیتی از ارجوزه «عقد الجواهر»، او در ذی القعده ۷۰۰ق در کاظمین بوده و نیز در ارجوزه «منهج التقویم»، از نعمت مجاورت و زندگی در نجف یاد کرده است.

نخستین فردی که به این کتاب دسترسی داشته سید بن طاووس بود. از نقل‌قول سید ابن طاووس چنین برمی‌آید که کتاب ابن الغضائری را کسی روایت نکرده و به او نسبت می‌دهند. ضمناً سید فقط ضعیفان را بیان کرده و کتابی از ابن الغضائری در مورد ممدوحین پیدا نکرده‌است. سپس علامه حلی و ابن داوود آنچه را سید بن طاووس نقل کرده نقل کرده‌اند و متاخرین از این دو نقل کرده‌اند، چراکه نسخهٔ اصلی ضعفا از بین رفته و تنها آنچه سید نقل کرده باقی‌مانده‌است.

الطرائف فی معرفة مذهب الطوائف اثری از سید بن طاووس در کلام و حدیث و دربارهٔ اثبات حق بودن شیعه و رد بر مخالفان آن است. ابن طاووس از نام مستعار در این کتاب بهره برده‌است. او برای استدلال در این کتاب از کتاب‌های غیرشیعه استفاده کرده‌است.