استراتژیک

به غیر از خط ساحلی، یه‌شو یا سکونتگاه‌های یهودی بسیار پراکنده بودند. ارتباط منطقهٔ ساحلی (منطقه اصلی سکونتگاه‌های یهودیان) و سکونتگاه‌های پیرامونی از طریق جاده بود. این جاده‌ها هدف آسانی برای حملات بودند، زیرا اکثر آن‌ها از محلات کاملاً عرب‌نشین یا از نزدیکی آن‌ها می‌گذشتند. انزوای ۱۰۰٬۰۰۰ یهودی در اورشلیم و سایر سکونتگاه‌های یهودی خارج از منطقه ساحلی، مانند کیبوتص کفار عتصیون، در نیمه جادهٔ راهبردی بین اورشلیم و الخلیل، ۲۷ شهرک در منطقه جنوبی نگب و شهرک‌های تا شمال جلیل یک نقطه ضعف استراتژیک برای نیروهای یهودی بود.

از مثال‌های معاصر این استراتژی نیز می‌توان به خطوط چندگانهٔ سنگرها در جنگ اول جهانی و نیز در طول نبرد نرماندی که نیروهای آلمانی با استفاده از بوکاژ منطقه، سیلاب‌های زمین و آرایش استراتژیک مدافعان، یک سری خطوط دفاعی برای کاستن از سرعت حملهٔ متفقین به امید فرارسیدن نیروهای تقویتی ایجاد نمودند.

در اوج جنگ سرد، با ترک اسرائیل به عنوان یک شریک سیاسی توسط فرانسه، آمریکا به اسرائیل به عنوان یک شریک استراتژیک در منطقه نگاه می‌کرد که با گسترش نفوذ شوروی مقابله کند، به خصوص که کشورهای مصر و سوریه به وضوح به بلوک شرق متمایل شده بودند.

با حل این اختلاف، تحدید و علامت مرزی در ۲۴ مارس ۱۸۹۶ م / ۹ شوال ۱۳۱۳ ق پایان یافت و موافقت نامه‌ای به امضا رسید در نتیجه کار این کمیسیون، حاکمیت ایران بر مناطق چون کوهک، کناربست، اسفندک، و غرب رود ماشکید که از مدت‌ها قبل در مالکیت ایران بودند، تأیید شد، ولی بخش عمده‌ای از ناحیه ماشکید و از آن مهم‌تر ناحیه میرجاوه و شهر آن و نقاط استراتژیک این منطقه از ایران جدا شد.

بمب‌افکن رده‌ای از هواپیماهای نظامی است که برای حمله به هدف‌های زمینی و دریایی، با استفاده از انداختن انبوه بمب بر روی اهداف استراتژیک ساخته شده‌است.

پایگاه خبری مسائل استراتژیک اسرائیل نیز در آبان ۱۳۸۹ به نقل از منابع خبری غربی، موساد را در این حادثه دخیل دانست.

اگرچه وی در مورد اهمیت مجلس سنا تحت حاکمیت مطلق خود هیچ اظهار نظری نکرد، اما آن سناتورهایی که به نظر او بی‌لیاقت بودند، از مجلس سنا اخراج شدند و در توزیع دفاتر عمومی او به ندرت اعضای خانواده را ترجیح می‌داد، سیاستی که در تضاد با نفوذ پرستی بود. توسط وسپازیان و تیتوس. مهمتر از همه، با این حال، دومیتیان برای وفاداری و انعطاف‌پذیری افرادی که به پست‌های استراتژیک اختصاص داده بود، ارزش قائل بود. ویژگی‌هایی که بیشتر در مردان نظم سوارکاری پیدا می‌کرد تا در اعضای سنا یا خانواده خود، که آنها را با ظن می‌دید و بلافاصله از آنها برکنار کرد اگر با سیاست امپراتوری مخالف باشند، دفتر را انتخاب کنند.

ملک سعود در صحنه‌های سیاسی منطقه‌ای، عربی، اسلامی و بین‌المللی نقش بسیار مهمی داشت. او پس از پایان سفر به مناطق مختلف کشورش، تورهای جهانی خود را آغاز کرد. او برای اهداف استراتژیک و سیاسی از کشورهای عربی و دوست دیدن کرد. او تور خود را در سال ۱۹۵۴ در مصر و پس از آن کویت، بحرین، اردن، یمن و پاکستان آغاز کرد.

با آغاز به کار دولت روحانی، حسام‌الدین آشنا حکم ریاست این مرکز را دریافت کرد. محمد فاضلی به سمت معاونت پژوهشی و سلیمان پاک‌سرشت به سمت معاونت فرهنگی و اجتماعی مرکز منصوب شدند. همچنین مرکز مطالعات جهانی‌شدن با مرکز بررسی‌های استراتژیک ادغام شد. گفته می‌شد معاونت سیاسی دفتر رئیس‌جمهور هم با این مرکز ادغام می‌شود، ولی ظاهراً این کار صورت نگرفت.

چهار روز پس از امضای موافقت‌نامه استراتژیک آمریکا و افغانستان، وزارت امور خارجه ایران امضای این سندی را برای کشورهای منطقه نگران‌کننده توصیف کرد.