پانگانی
جملاتی از کاربرد کلمه پانگانی
رودخانه پانگانی ۵۰۰ کیلومتر (۳۱۰ مایل) طول دارد.
رودخانه در بیشتر طول خود در امتداد مرزهای منطقه ای منطقه کلیمانجارو و منطقه مانیارا جریان دارد و سپس به منطقه تانگا می‌ریزد که نیروگاه برق آبی ۶۸ مگاواتی پانگانی را در سد آن راه می‌اندازد.
میانگین جریان ماهانه پانگانی در ایستگاه مطالعات آبی در استان کوروگوه بر حسب متر مکعب بر ثانیه، مطابق نمودار زیر است. جریان آب در پانگانی، مانند بسیاری از رودخانه‌های منطقه، وابسته به زمان هستند.
حوضه آبریز پانگانی یکی از نه حوضه تانزانیا است که از ارتفاعات شمالی تا خط ساحلی شمال شرقی تانزانیا امتداد دارد و دارای مساحت تقریباً ۵۶٬۳۰۰ کیلومتر مربع (۲۱٬۷۰۰ مایل مربع) است که ۴٬۸۸۰ کیلومتر مربع (۱٬۸۸۰ مایل مربع) آن در کنیا است.
دومی رودخانه کیکولتوا که از غرب می‌آید و عمدتاً از رودخانه‌های کوه مرو در منطقه آروشا تغذیه می‌شود که همچنین به مخزن نیومبایامونگو در منطقه کلیمانجارو نیز وارد می‌شود. درست پس از خروج از مخزن، جریان به پانگانی اصلی تبدیل می‌شود که در منطقه تانگا در شهر بندری پانگانی تانگان به اقیانوس هند می‌ریزد.
زنج در مجاورت جنوب شرقی آفریقا قرار داشت و مردمانی بانتو زبان به نام زنگ در آن ساکن بودند. منطقه اصلی زنگ از قلمرو جنوب راس کامبونی کنونی (جنوبی‌ترین منطقه سومالی) تا جزیره پمبا در تانزانیا امتداد داشت. در جنوب پمبا، سفاله در موزامبیک کنونی قرار داشت که مرز شمالی آن احتمالاً پانگانی بوده‌است. فراتر از سفاله قلمرو مبهم واق‌واق نیز در موزامبیک بود. مسعودی، تاریخ‌نگار و جغرافی‌دان عرب سده دهم، سفاله را دورترین حد منطقه زنگ توصیف می‌کند و لقب پادشاه آن را مفالمه ذکر می‌کند که واژه‌ای بانتو است.
این حوضه آبریز شامل پنج زیرحوضه است: رودخانه پانگانی (۴۳٬۶۵۰ کیلومتر مربع (۱۶٬۸۵۰ مایل مربع)، رودخانه اومبا (۸٬۰۷۰ کیلومتر مربع (۳٬۱۲۰ مایل مربع)، رودخانه مسنگازی (۵٬۰۳۰ کیلومتر مربع (۱٬۹۴۰ مایل مربع)، رودخانه زیگی، رودخانه مکولوموزی به اضافه سایر رودخانه‌های ساحلی (۲٬۰۸۰ کیلومتر مربع (۸۰۰ مایل مربع)). همه اینها به اقیانوس هند تخلیه می‌شود.