فویل

بال‌ها، تثبیت کننده‌های افقی و عمودی یک هواپیما با بال ثابت با مقاطع عرضی ایرفویل ساخته می‌شوند، و همچنین پره‌های روتور هلی کوپتر. ایرفویل در پروانه‌ها، فن‌ها، کمپرسورها و توربین‌ها نیز یافت می‌شود. بادبان‌ها نیز ایرفویل هستند و سطح زیر آب قایق‌های بادبانی مانند تخته میانی و فلکه از نظر سطح مقطع شبیه به هم هستند و با همان اصول ایرفویل کار می‌کنند. موجودات شنا و پرنده و حتی بسیاری از گیاهان و ارگانیسم‌های ساکن از هواپیماهای هوایی استفاده می‌کنند: نمونه‌های متداول آن بال پرندگان، بدن ماهی‌ها است. بال هواپیما به شکل فویل می‌تواند نیروی رانشی را بر روی اتومبیل یا وسیله نقلیه موتوری دیگر ایجاد کند و باعث بهبود کشش شود.

برای اندازه‌گیری‌های فشار پایین، استرین گیج‌های نیمه هادی، اصطلاحاً استرین گیج‌های پیزوالکتریک، اغلب به فویل‌های گیج ترجیح داده می‌شوند. یک گیج نیم‌رسانا معمولاً ضریب سنجش بیشتری نسبت به گیج فویل دارد. گیج‌های نیمه رسانا گران‌تر، حساس تر نسبت به تغییرات دما و شکننده تر از گیج‌های فویلی هستند.

فویل کاتد، به عنوان فویل آند، به صورت "رولهای مادر" تولید می‌شود که از آن برای تولید خازن به صورت پهن و طولی قطع می‌شود.

متداول‌ترین نوع استرین گیج متشکل از یک ورقه (یا نوار) انعطاف‌پذیر عایق است که از الگوی فویل فلزی پشتیبانی می‌کند. ورقه اندازه‌گیر فشار سنج، توسط چسب مناسبی مانند سیانوآکریلات، به شی متصل می‌شود. وقتی شی کج و معوج می‌شود، فویل نیز کج و معوج می‌گردد و باعث تغییر مقاومت الکتریکی در آن می‌شود. این تغییرات مقاومتی، که معمولاً توسط یک پل وتسون اندازه‌گیری می‌گردد، با کمیتی معروف به ضریب سنجش به فشار ربط داده می‌شود.

خواص مختلف ساختارهای اکسیدی ویژگی‌های بعدی خازن‌های الکترولیتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. فویل آنودایز با اکسید آمورف عمدتاً برای خازن‌های الکترولیتی با ویژگی‌های پایدار طول عمر برای خازن‌های با مقادیر جریان نشت کم و برای کلاهک‌های الکترونیکی با ولتاژ نامی تا حدود 100 ولت استفاده می‌شود. خازن‌های دارای ولتاژ بالاتر، برای مثال خازن‌های عکس فلاش، معمولاً حاوی فویل‌های آند با اکسید کریستالی هستند.

جوش القایی ایمپلنت به شدت در تولید ظروف تترا پک برای محصولاتی مانند جعبه آب میوه استفاده می‌شود. استفاده از گرمایش القایی باعث کوتاه شدن زمان آب بندی نسبت به سایر روش‌های اتصال که از گرمای خارجی استفاده می‌کنند می‌شود و از آسیب به لایه مقوا در اثر تماس مستقیم با ابزار داغ جلوگیری می‌کند. یک لایه فویل آلومینیومی برای جلوگیری از انتشار اکسیژن در بسته بندی استفاده می‌شود، بنابراین هیچ ماده اضافی برای کاشت مورد نیاز نیست.

علاوه بر قابلیت‌های برش خود، وینیل چسب در انواع مختلفی از رنگ‌ها و از جمله فویل طلا و نقره، وینیل که شبیه‌سازی شیشه مات، وینیل هولوگرافی، وینیل بازتابنده، مواد انتقال حرارتی و حتی واضح وینیل جاذب با برگ طلایی. (اغلب در نامه در کامیون‌های آتش‌نشانی و وسایل نقلیه نجات استفاده می‌شود)

جان هالدین در سال 1927 درباره اختراع سفینه‌های فضایی لوله‌ای که انسان را به فضا می‌برد و این‌که چگونه بال‌هایی از فویل فلزی به مساحت یک کیلومتر مربع یا بیش‌تر برای گرفتن فشار تشعشع خورشید باز می‌شوند، حدس زد.

فویل آلومینیومی دوم در خازن الکترولیتی، به نام "فویل کاتدی"، به منظور ایجاد تماس الکتریکی با الکترولیت عمل می‌کند. این فویل تا حدودی پایین تر از خلوص است، حدود 99.8٪. این همواره با یک لایه اکسید بسیار نازکی که از طریق تماس با سطح آلومینیوم با هوا به صورت طبیعی ایجاد می‌شود، تأمین می‌شود. فویل کاتد با فلزات مانند مس، سیلیکون یا تیتانیوم آلومینیوم به منظور کاهش مقاومت الکتریکی به الکترولیت و ایجاد اکسید در هنگام تخلیه مشکل است. فویل کاتد نیز برای افزایش سطح پوشش داده شده‌است.

از فیلم‌ها یا برنامه‌های تلویزیونی که وی در آن نقش داشته‌است می‌توان به گروتسک، پوآرو و بازرس فویل اشاره کرد.