نوع دوستی
معنی کلمه نوع دوستی در فرهنگ فارسی
معنی کلمه نوع دوستی در فرهنگستان زبان و ادب
معنی کلمه نوع دوستی در دانشنامه عمومی
پیشنهاد چارلز داروین این است که رفتار نوع دوستانه مورد بحث ممکن است با فرایند انتخاب گروهی تکامل یافته باشد. رفتارهای نوع دوستانه به وضوح در انتخاب خویشاوندی، مانند فرزندپروری، ظاهر می شود، اما ممکن است در میان گروه های اجتماعی گسترده تر، مانند حشرات اجتماعی نیز مشهود باشد. چنین رفتارهایی به فرد اجازه می دهند با کمک به بستگانی که آن ژن ها را به اشتراک می گذارند، موفقیت ژن های خود را افزایش دهد. فرضیه دیگر دگرخواهی دوسویه به طور ساده به این صورت است که هزینه رفتار نوع دوستانه برای جانور با احتمال برگشت منفعت در آینده جبران می شود و اجازه می دهد رفتار توسط انتخاب طبیعی تکامل یابد.
تئوری انتخاب خویشاوندان رفتار نوع دوستانه را به عنوان یک استراتژی هوشمندانه توسط ژن های خودخواه به عنوان راهی برای افزایش آنها در مخزن ژنی را توضیح می دهد. این بدان معناست که رفتارهای مورد بحث فقط «به ظاهر» نوع دوستانه هستند، زیرا در نهایت نتیجه نفع شخصی و ژنتیکی هستند. به نظر می رسد نظریه دگرخواهی دوسویه نیز «نوع دوستی زیستی را از نوع دوستی واقعی خارج می کند». رفتار خوب با کسی به منظور به دست آوردن منافع بازگشتی از آنها در آینده، به نوعی در تضاد با نوع دوستی «واقعی» به نظر می رسد — این فقط به تعویق افتادن منافع شخصی است. چیزی که انسان را منحصر به فرد می کند، تمایل انسان به کمک به افراد غریبه حتی به هزینه به خطر انداختن جان خود است.
اصطلاح «دگرخواهی» ( Altruism ) توسط فیلسوف فرانسوی اگوست کنت در زبان فرانسه به عنوان altruisme، برای معنای وارونه خودگرایی ابداع شد. او آن را از altrui ایتالیایی گرفته است، که به نوبه خود این واژه نیز از لاتین alteri به معنای «دیگران» یا «کس دیگری» گرفته شده است.
معنی کلمه نوع دوستی در دانشنامه آزاد فارسی
(یا: دِگردوستی) در فلسفۀ اجتماعی، اصطلاحی که توسط اوگوست کُنت، فیلسوف تحصلی فرانسوی، به کار رفت که به طور خلاصه به «زندگی برای دیگران» تعریف شده است. نوع دوستی غریزه یا کششی اجتماعی است که در صفاتی چون مهربانی و عشق و دلبستگی جلوه گر می شود. همین عاطفه یا گرایش در انسان ها بود که کُنت می خواست آن را به اصلی خودآگاهانه یا آرمانی اخلاقی ارتقا دهد و بر این اساس بود که هدف اصلی عمل انسانی را خواستن سعادت دیگران تعریف کرد. هربرت اسپنسر، در کتاب داده های اخلاق (۱۸۷۹)، کوشید تا نشان دهد که در روند تحول اجتماعی، خودخواهی و نوع دوستی با هم سازگاری می یابند. نوع دوستی مختص بشر نیست، بلکه در برخی جانوران دیگر، مانند گرگ ها و بعضی حشرات، نیز دیده می شود. (نیز ← ایثار)
جملاتی از کاربرد کلمه نوع دوستی
انگیزههای رقابتی برای کمکهای خیریه شامل نوع دوستی خالص است- که در آن هیچ پاداش درونی و بیرونی برای کمک کردن افراد وجود ندارد، و همچنین هیچ انگیزه ای برای اهدای خودخواهانه نیز وجود ندارد. انگیزه خودخواهانه ممکن است ناشی از افزایش عزت نفسی باشد که مردم از تفکر خود به صورت خودپرستی و مسئول اجتماعی به دست میآورند، و / یا ناشی از شناخت دیگر افراد از بشر دوستی باشد.
ژاک ماریتن فیلسوف کاتولیک روم حتی استدلال کرد که اصولاً مطرح کردن انتخاب بین نوع دوستی و خودخواهی سؤال درستی نیست و یک اشتباه اساسی و مضر برای دولتهای مدرن است و باید همکاری را یک امر عادی دانست که در آن انسان به شکل طبیعی به عنوان یک موجود اجتماعی، تنها میتوانند خیر عمومی خود را در تعقیب منافع جامعه بدست آورند.
جوآنا میسی، جان سید و دیگران تز ناس را به شاخهای تبدیل کردند که آنها اکولوژی عمیق تجربی نامیدند. انگیزه تلاشهای آنها نیازی بود که آنها برای توسعه «خودبومشناسی» درک میکردند، که نفس انسان را به عنوان بخشی یکپارچه از یک سیستم زنده میبیند که فرد را در بر میگیرد. آنها به دنبال فراتررفتن از نوع دوستی با منافع شخصی عمیقتر بر اساس برابری زیستکره فراتر از شوونیسم انسانی بودند.
انتخاب خویشاوندی نوعی نوع دوستی اجباری است که در آن ارگانیسم کنشگر از دست دادن دائمی را تحمل میکند. وقوع عقیم در حشرات اجتماعی مانند زنبور عسل یکی از نمونههای کلیدی انتخاب خویشاوندی است. این حشرات تولیدمثل را به ملکه خود واگذار میکنند در حالی که کارگران زنبور عسل برای کلنی همیشه علوفه میجویند؛ بنابراین، این امکان تکامل یک صفت را فراهم میکند، و به ارگانیسم خاصی فوایدی میبخشد، اما موفقیت باروری دیگری را از بین میبرد.
انگیزه اصلی تشکیل دیوارهای مهربانی و امثال آن ایجاد روحیه همیاری و مشارکت در بین مردم برای درک نیازمندان و ابراز همدردی با آنها است که از حس نوع دوستی و عشق سر چشمه میگیرد گه از هر نظر مورد ستایش است؛ ولی معمولاً زمان نشان داده که اینگونه فعالیتها بدون هر گونه سازماندهی در دست افراد نا اهل نه تنها هدف خود را تأمین نمیکنند بلکه موجبات وبال و نا امنی را فراهم می سازندو بنابراین سؤال را پیش میآورد آیا آنچه که با روال فعلی بدست مردم نیازمند واقعی میرسد، ارزش این تلاش را دارد.
تکنیکهای گیمیفیکیشن با محور قرار دادن امیال طبیعی افراد برای برقراری رابطه اجتماعی، آموزش، مهارت، رقابت، پیروزی، ابراز وجود و اعلام وضعیت و همچنین نوع دوستی یا تقریب قلوب تلاش میکند. استراتژی اولیه گیمیفیکیشن استفاده از مکانیزم انگیزشی پاداش برای کاربرانی است که وظیفهای را انجام دهند یا برای تعامل بیشتر با کاربران دیگر رقابت کنند.
تحقیقهای او بر اقتصاد رفتاری، اقتصاد تجربی و اقتصاد بخش عمومی تمرکز دارد. اندرونی برای تحقیقات خود دربارهٔ نوع دوستی و بهویژه برای تحقیق در پدیده بخشیدن به دلیل نور گرمای درون به خوبی شناخته شدهاست.
در نظرسنجی بهار ۱۴۰۱ پایگاه داده باز ایران ۳۴۱۲ نفر با میانگین سنی ۲۹ سال از سراسر ایران شرکت کردند. بنا بر نتایج این نظرسنجی، والدین با داشتن دوست ناهمجنس دختران خود بیش از فرزندان پسر مخالفند. حدود ۸۵ درصد از زنان عنوان کردند که «دوستان ناهمجنس» داشتهاند، در حالی که حدود ۷۹ درصد از مردان این نوع دوستی را تجربه کردهاند.
نوع دوستی متقابل و انتخاب خویشاوندی هر دو پدیده شامل افزایش برازش موجودات دیگر به بهای کاهش برازش خود میشوند. با این حال، این دو مفهوم متفاوت هستند. تفاوت اصلی بین انتخاب خویشاوندی و نوع دوستی متقابل این است که انتخاب خویشاوندی در موجودات از نظر نوعی نزدیک مشاهده میشود در حالی که نوع دوستی متقابل در ارگانیسم غیرخویشاوند مشاهده میشود. برخلاف انتخاب خویشاوندی، نوع دوستی متقابل نوعی نوعدوستی اختیاری است که در آن موجود کنشگر تنها به صورت موقت از چیزی محروم میشود.
ازین رو ما میآموزیم که اگر شخصی خود را با داخل شدن در قلمرو خدا و خدمت رسانی به بشریت وقف خداوند کند، میتواند به او نزدیک شود؛ این قرب با متحد شدن با انسانها و از طریق نوع دوستی حاصل میشود؛ قرب به پروردگار تحقیق حقیقت، کسب خصایص نیک و حمیده، خدمت در راستای صلح جهانی و طهارت شخصی وابسته است.