محمدرضا اصفهانی

یکی از برجسته‌ترین اعضای جامعه، میرزا ابوالفضل گلپایگانی، از نخستین پیروان بهاءالله بود که طی سالهای ۱۸۸۹ تا ۱۸۹۴ در عشق‌آباد زندگی می‌کرد. زمان کوتاهی پس از مهاجرت به آنجا، یکی از بهائیان به نام حاجی محمد رضا اصفهانی به قتل رسید و میرزا ابوالفضل، به جامعه بهائی کمک کرد تا به این رویداد پاسخ دهند و بعدها سخنگوی جامعه بهائیان در دادگاه محاکمه قاتل حاجی محمدرضا اصفهانی شد. این واقعه جدائی ادیان اسلام و بهائیت را بر دولت روسیه و اهالی عشق‌آباد اثبات نمود.

او در مدرسه خان (زمانیه) جهرم حجره گرفت و مقدمات علوم، ادبیات، مقداری از مسائل فقهی و شرعیات و آداب و اخلاق را از سید حسن شریعتمداری (۱۳۵۲ش)، میرزا محمد نمازی (۱۳۶۴ش)، سید حسن موسوی نائینی (۱۳۶۹ش)، علی اکبر ناصری (۱۳۶۸ش)، سید محمد احمدی (۱۳۵۶ش)، سید محمدرضا اصفهانی (۱۳۶۲ش)، به‌طور ویژه سید ابراهیم حق‌شناس (۱۳۶۰ش) و عطاءالله حقدان(۱۳۳۰ش) به خوبی فراگرفت. با اتمام دروس این دوره، عطش فراگیری و کسب بهره‌های علمی و معنوی در او بیشتر شد.