میکال

گرچه میکال رساند به خلایق روزی تاج این رتبه تو زیب سر میکال کنی

شهرت و محبوبیت بهرام گور نزد مردم چنان بوده‌است که بعضی از سلسله‌های ایرانی و خاندان‌های قدرتمند پس از اسلام، برای به دست آوردن مشروعیت سیاسی، خود را به بهرام منتسب می‌کردند. از جمله این خاندان‌ها، صفاریان، بوئیان، شروان‌شاهان و آل میکال را می‌توان نام برد.

ابوالفضل عبیدالله بن احمد میکالی(درگذشته ۴۳۶ ق / ۱۰۴۵ م) شاعر، محدث، ادیب، نویسنده و دانشمند معروف آل میکال در سده پنجم هجری قمری بود. ابوالفضل به هر دو زبان فارسی و عربی شعر سرود؛ آثارش به زبان عربی است.

بر خوان تو ریزه‌خوار میکال طفلی است به مکتب تو جبریل

یونانیان متحد پیروزی‌های خود را در شکست باقی ناوگان ایرانی در نبرد میکال و بیرون راندن سربازان هخامنشی از سستوس (۴۷۹ پ. م) و بیزانتیوم (۴۷۸ پ. م) دنبال کردند. پس از شکست ایران و خروج از اروپا، مقدونیه و ایونیا بار دیگر استقلال خود را بازیافتند. در جریان محاصره بیزانتیوم توسط ژنرال پوزانیاس، بسیاری از دولت‌شهرهای یونانی از اسپارت دلسرد شدند و بنابراین آتن را به ریاست شورای تازه تأسیس ضدایرانی به نام اتحادیه دلوس انتخاب کردند. این اتحادیه فعالیت‌های ضدایرانی را سه دهه همچنان ادامه می‌دهد و پس از تأسیس اتحادیه شروع به اخراج سایر سربازان ایرانی از اروپا می‌کند.

و به اندک روزگار برگ ایشان بساخت و با خواجه حسین میکال فرستاد و به بلخ به خدمت سلطان یمین الدوله محمود آمدند و به حضرت او پیوستند.

نبرد میکال، یکی از دو جنگ اصلی که دومین تهاجم ایرانیان به یونان را در طول نبردهای یونانی-ایرانی پایان داد. این نبرد در حدود ۲۷ اوت ۴۷۹ پ. م در دامنهٔ کوه میکال بر روی ساحل لونیا در مقابل جزیره ساموس، بین اتحاد دولت شهرهای: یونانی اسپارت، آتن، کورنتس و شاهنشاهی ایران در زمان خشایارشا اتفاق افتاد. منبع اصلی مطالعه جنگ‌های یونانی-ایرانی و از جمله این جنگ، هرودوت مورخ یونان است که رویکردی کاملا داستانی دارد.

در نهایت سربازان ایرانی را که به اردوگاه‌های خود فرار کرده بودند کاملاً شکست داده و یونانیان وابسته در ارتش ایران پراکنده شدند و اردوگاه مورد حمله قرار گرفت و تعداد زیادی از ایرانیان به صورت فجیعی کشته شدند. سپس کشتی‌های ایرانی اسیر شدند و سوختند، نابودی کامل نیروی دریایی ایران همراه با نابودی ارتش مردونیه در پلاته به‌طور قطعی تهاجم به یونان را پایان داد. بعد از پلاته و میکال، یونانیان متحد نسبت به ایرانیان حالت تهاجمی به خود گرفتند و مرحلهٔ جدیدی از جنگ‌های یونانی ایرانی را آغاز کردند. اگرچه میکال به هر صورت یک پیروزی قطعی بود اما به نظر نمی‌رسد که یک جنگ مهم همچون پیروزی آتنیان در نبرد ماراتن یا شکست یونانیان در نبرد ترموپیل تلقی ‌شود.

و رسول وی خواجه حسین بن على میکال بود که یکی از افاضل و اماثل عصر و اعجوبه‌ای بود از رجال زمانه. و کار محمود در اوج دولت، ملک او رونقی داشت و دولت او علوی، و ملوک زمانه او را مراعات همی‌کردند و شب از او باندیشه همی‌خفتند.

شد از سدره چون خواست رفتن نخست پر و بال جبریل و میکال سست

سیم اختر، بسر آن، پر جبریل فشاند؛ نکهت گل، برخ این، دم میکال دمید!

ساموس (به یونانی: Σάμος) جزیره‌ای است یونانی در شرق دریای اژه، جنوب خیوس و شمال پاتموس و دودکانز. این جزیره در سواحل آسیای صغیر واقع شده‌است. تنگهٔ میکال (به عرض ۱٫۶ کیلومتر) بین این جزیره و ساحل قرار گرفته‌است.

روز دیگر خوارزمشاه حسین على میکال را بار داد و نیکویی‌ها پیوست و گفت:

رو سوی درگهی کرد کز کثرت مکارم میکال را هبوطست جبریل را نزول است

من که گر بگشودمی شه بال را دیدمی در سایه ام میکال را

میکالیان یا آل میکال خاندانی ایرانی بود که از سده ۳ تا ۵ قمری در خراسان زندگی می‌کردند و مرتبه‌های مهمی در دوران مختلف داشتند. آن‌ها اصالتاً از نسل بزرگان سمرقند پیش از اسلام بودند.

آخرین نبرد از دومین چرخهٔ جنگ‌های ایران و یونان نبرد میکال بود. بخشی از نیروی دریایی ایران هم که در نزدیکی دماغهٔ میکال (در جنوب غربی آسیای کوچک و روبروی جزیره ساموس) قرار داشت، در همین زمان به دست یونانی‌ها نابود شد. پس از آن شکست، دریای اژه که داریوش رسیدن به آن را برای نگهداری درهٔ نیل (مصر) لازم می‌شمرد نیز به دست یونانیان افتاد.

همان شه که جبریل بد یاورش به هر کار میکال فرمان برش

رسول فرخی میکال سیاستمدار ایرانی (متولد ۱۳۴۵ دیلمان) است. او در انتخابات یازدهمین دورهٔ مجلس شورای اسلامی نامزد حوزهٔ انتخابیهٔ لاهیجان و سیاهکل بود که با شعار توسعه اشتغال و معیشت و کسب ۱۸٬۶۲۰ رای از ۶۴٬۹۰۹ رای ماخوذه با غلبه بر ذبیح نیکفر نماینده منتخب این حوزه به مجلس یازدهم راه یافت او همچنین پس از مرگ محمدعلی رمضانی با پیشنهاد مجمع نمایندگان استان گیلان مسئولیت نماینده موقت آستانه اشرفیه را نیز برعهده داشت.