میناب

معنی کلمه میناب در لغت نامه دهخدا

میناب. ( اِخ ) یکی از بخش های 5گانه شهرستان بندرعباس است و در مشرق این شهرستان واقع است. از شمال به بخش کهنوج و از مشرق بدهستان بشاکرد و از جنوب به بخش جاسک و از مغرب به بخش مرکزی شهرستان بندرعباس محدود است. قسمت شمال و مشرق آن کوهستانی و قسمت مرکز و مغرب آن جلگه و انتهای غربی آن ساحل دریای عمان است. هوایش گرم و نواحی ساحلی و مرکزی آن مرطوب است. آب اکثر قراء آن از رودخانه میناب تأمین میشود و محصول عمده اش خرما و غلات و مرکبات است. بخش میناب از هشت دهستان زیر تشکیل شده است : 1 - دهستان رودخانه شامل 55 آبادی و 7723 نفر جمعیت. 2- دهستان رودان شامل 31 آبادی و 18495 نفر جمعیت. 3- دهستان سیریک شامل 85 آبادی و 14945 نفر جمعیت.
4 - دهستان دهوشامل 21 آبادی و 13265 نفر جمعیت. 5 - دهستان بهمنی شامل 9 آبادی و 7890 نفر جمعیت. 6 - دهستان شهوار شامل 25 آبادی و 3808 نفر جمعیت. 7 - دهستان حومه شامل 11 آبادی و 10749 نفر جمعیت. 8 - دهستان پائین شهرشامل 10 آبادی و 5900 نفر جمعیت. و قصبه میناب که به صورت یک شهر کوچک است مرکز این بخش است. رویهمرفته بخش میناب از 248 آبادی تشکیل شده و جمعیت آن بالغبر 89934 نفر است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ). ناحیه میناب عباسی. و رجوع به جغرافیای سیاسی تألیف کیهان شود.
- میناب عباسی ؛ بخش میناب را گویند.
میناب. ( اِخ ) شهرکی است. مرکز بخش میناب از شهرستان بندرعباس است. ارتفاعش از سطح دریا 175 متر است و در انتهای کوهستان و ابتدای دشت مجاور تپه ای واقع است و رودخانه میناب از مغرب آن میگذرد. هوایش گرم و آبش از رودخانه میناب تأمین میشود. بناهای شهر قدیمی است و یک بازار سرپوشیده دارد. جمعیتش 7157 نفر و زبان مادری آنها فارسی است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).
میناب. ( اِخ ) رودخانه ای است که آب آن اکثر قراء بخش میناب را تأمین میکند. این رودخانه ازکوه های صوغان و گلاشکرد و بشاکرد و منوجان سرچشمه میگیرد و از مغرب شهر کوچک میناب میگذرد و این شهر را نیز مشروب میسازد. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 8 ).

معنی کلمه میناب در فرهنگ فارسی

در خاور بندرعباس واقع است و قسمت شمالی و خاوری آن کوهستانی و قسمت مرکزی و باختری آن جلگه است . هوایش گرمسیر و در نواحی ساحلی و مرکزی مرطوب است . رودخانه میناب آب آن را تامین می کند . محصولش خرما غلات و مرکبات میباشد . شهرستان میناب از ۸ دهستان و ۲۴۸ آبادی تشکیل شده است و ۱۲۸۵۹۵ تن سکنه دارد. ۲ - شهر میناب مرکز شهرستان میناب است و ۹۹۶۹ تن سکنه دارد . شهری در کشورهای متحده امریکای شمالی در مشرق ایالت مینه زوتا در دو جانب
رودخانه ای است که آب اکثر قرائ بخش میناب را تامین میکند

معنی کلمه میناب در دانشنامه عمومی

میناب یا به گویش مینابی مینُو یکی از شهرهای استان هرمزگان در جنوب ایران و مرکز شهرستان میناب است که به دلیل گسترش شهری و اجتماعی به فرمانداری ویژه ارتقاء یافته است شهر میناب دومین شهر بزرگ هرمزگان و سرزمینی جلگه ای است که به علت داشتن منابع آب شرب به ویژه رودخانه میناب، یکی از قطب های کشاورزی هرمزگان است و از قدیم «گلستان جنوب» هم خوانده می شد.
تاریخ میناب با تاریخ سرزمین «هرمز کهنه» درآمیخته است. بر اساس باور مردم بومی، این شهر توسط دو خواهر به نام های «بی بی مینو» و «بی بی نازنین» در روزگارانی کهن ساخته شده؛ طبق کتاب های تاریخی میناب شهری آباد بوده که با حمله مغولان ویران شده و تنها اثر به جای مانده از آن دوران دژ میناب است.
دربارهٔ ریشه نام گذاری میناب گفته می شود که به دلیل نزدیکی به آب و وجود رودهای اطراف آن را «میان آب» نامیدند که بعدها به میناب تبدیل شد. به نظر برخی تاریخ دانان ریشه نامگذاری میناب، آب فراوان و رودخانه پرآب با آب شیرین آن بوده است قدیمی ترین نامی که در کتب تاریخی و در زمان هخامنشی از میناب برده شده شهر اورگانا بوده است.
از میناب با نام های مینو، مینا، هرمز، هارموز، آنامیس و توسط نئارخوس دریانورد مقدونی در سفرنامه اش با عنوان هارموز یا آرموز نام برده شده است.
سکونت در جلگهٔ میناب بیش از ۱۰۰ هزار سال قدمت دارد. بنیان شهر میناب را به زمان ساسانیان نسبت می دهند؛ اما بعضی از اسناد تاریخی موجود نشان می دهد این شهرستان از قدمتی بیش از ۲۵۰۰ سال برخوردار است. میناب در سال ۱۳۱۰ خورشیدی در تقسیمات کشوری به شهر تبدیل شد و در سال ۱۳۳۴ به شهرستان ارتقاء یافت.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر ۷۳٬۱۷۰ نفر ( ۱۹٬۰۲۳ خانوار ) بوده و از این نظر دومین شهر بزرگ و پرجمعیت در بین شهرهای استان هرمزگان است.
ترکیب قومی میناب از فارسی زبانان هرمزی ( مینابی ) ، عرب های حاشیه خلیج فارس، بلوچ ها و بحرینی ها وبشاگردی ها است.
در شهر میناب و سایر مناطق شهرستان میناب، مردم به زبان فارسی گویش مینابی حرف می زنند. گویش مینابی که در جنوب ایران و حاشیهٔ دریای عمان رایج است، زیرشاخهٔ گویش بَشکَردی است و حدفاصلی است میان گویش های لارستانی و بلوچی و بشکردی در جنوب شرقی ایران.
میناب (قصرقند). میناب، روستایی در دهستان تلنگ بخش تلنگ شهرستان قصرقند در استان سیستان و بلوچستان ایران است.
بر پایه سرشماری عمومی نفوس و مسکن در سال ۱۳۹۵، جمعیت این روستا برابر با ۶۱ نفر ( ۱۹ خانوار ) بوده است.

جملاتی از کاربرد کلمه میناب

شهرستان بشاگرد از شمال با شهرستان قلعه‌گنج استان کرمان، از شرق با شهرستان نیک‌شهر استان سیستان و بلوچستان، از جنوب با شهرستان جاسک، از شمال غربی با شهرستان میناب و از جنوب غربی با شهرستان سیریک همسایه است.

تعداد پیشه وران (کاسب) روستای دهو که در شهر میناب مشغول به کار هستند نیز قابل توجه است. عده‌ای از اهالی نیز به وسیله کار بر روی وسایل نقلیه ارتزاق می‌کنند.

تهتان گرو، روستایی از توابع بخش توکهور شهرستان میناب در استان هرمزگان ایران است.

زاهد که بجز روزه و کنجی نگرفتی با یاد لبت جام میناب گرفته است

اسلام‌آباد، روستایی در دهستان بندزرک بخش بندزرک شهرستان میناب در استان هرمزگان ایران است.

سرریگان، روستایی در دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان میناب در استان هرمزگان ایران است.

بنزیر، روستایی از توابع بخش سندرک شهرستان میناب در استان هرمزگان ایران است.

سبهتی، روستایی در دهستان سرباران بخش تیاب شهرستان میناب در استان هرمزگان ایران است.

حکمی، روستایی در دهستان حومه بخش مرکزی شهرستان میناب در استان هرمزگان ایران است. این روستا، مرکز دهستان حومه است.

دهو، نام یکی از دهستان‌های هشت‌گانه بخش میناب شهرستان بندرعباس و در جنوب میناب واقع است. محدود است از شمال به دهستان بهمنی. از خاور به دهستان حومه. از جنوب به دهستان سیریک. از باختر به دریای عمان.