میرزا باقر

شبی رضا دوباره دمی به خمره می‌زند. میرزا باقر که در محفل حاضر است فرصت را مناسب می‌بیند و با او حرف می‌زند. رضا در مستی حرف‌هایی دربارهٔ قتل‌ها می‌زند. شعبون استخونی (با بازی محمدعلی کشاورز) که از لات‌ها و اوباش بنام شهر است و در این زمان از انجمن پول می‌گیرد، رضا را از خانه بیرون می‌کشد و کتک می‌زند. رضای کتک‌خورده به خانه برمی‌گردد و می‌بیند که ابوالفتح منتظر اوست. ابوالفتح به رضا خبر می‌دهد که فرمان قتلش صادر شده و از او می‌خواهد از تهران بگریزد. خود ابوالفتح هم که معتقد است انجمن از مسیر اصلی‌اش منحرف شده (هزاردستان انجمن را خریده) خیال دارد زن و فرزندش را از تهران خارج کند.

به نقل از میرزا باقر احدیان ، قاضی به عضویت دارالتقریب در آمد و در آن فعالیت می نمود و در جلسات دارالتقریب شرکت نموده و با اعضای آن مراوده داشت.

پدرش حاج محمدباقر ارس تاجر بلورجات بود و به همین دلیل وی را بلورفروش می‌نامیدند. محمدصادق بلورفروش در سن ۱۵ سالگی به دلیل این که بدن لاغر و ضعیفی داشت و همیشه مورد نکوهش پدر قرار می‌گرفت به درخواست پدرش زیر نظر سید علی مسجد حوضی و میرزا باقر ورزش زورخانه‌ای را در زورخانه مروی آغاز کرد. پهلوان محمدصادق هم دورهٔ پهلوان سیدحسن رزاز بود. دوستی عمیقی بین این دو بود.

این بنا بدستور حاج ميرزا صادق خان قلعه درحدود سال ۱۱۷۰ ه‍.ش (۱۲۰۶ ه‍.ق) ساخته شد وفرزندش محمد جعفر و نوه اش حاج میرزا باقر قهی در ان زندگی می کردند. سپس آيت الله حاج ميرزا ابوالحسن قهي ( معروف به حاج آخوند قهي) در ان زندگی کرده و نهایتا خانواده تقوی مالکیت ان را در دست گرفته و به مرمت و بازسازی این اثر تاریخی پرداختند. از اینرو این بنا به خانه تقوی معروف است

میرزا باقر به سراغ رضا می‌آید و از او می‌خواهد اسرار انجمن را فاش کند تا تحت حمایت دولت قرار بگیرد. رضا حاضر به اعتراف نمی‌شود. شعبان رضا و میرزا باقر را در حال صحبت می‌بیند و در فرصتی مناسب میرزا باقر را می‌کشد و به سراغ رضا می‌رود. رضا فرار می‌کند و به مشهد می‌رود.

ولی به دلیل افزایش جمعیتی که نیاز به گرمابه را زیاد کرده بود، در سال 1329 گرمابه ای جدید ساختند. معمار این حمام پسر ابوالقاسم، شخصی به نام عباس آیتی بود. در ساخت قسمت دوم افرادی چون سید میرزا باقر حجتی، غلامحسین منتظری و غلامرضا حلاج نیز نقش داشتند.

حاج میرزا باقر، پسر میرزا جواد پسر میرزا محمدباقر، یک پسر داشته‌است به نام میرزا جواد معین‌الاسلام. پسران معین‌الاسلام، میرزا باقر و میرزا عبدالکریم بوده‌اند.

وی ورزش را از همان دوران نوجوانی در سن ۱۵ سالگی به درخواست پدرش زیر نظر سید علی مسجد حوضی و میرزا باقر ورزش زورخانه‌ای را در زورخانه مروی آغاز کرد. گفته می‌شود وی از کشتی گرفتن با سادات خودداری می‌کرد و این کار را بی‌احترامی به اولاد پیامبر می‌دانست. وی در سن ۵۹ سالگی درگذشت.

محلهٔ جوباره در شمال شرقی اصفهان قرار دارد که از شمال به میدان قدس، از جنوب به خیابان ولی عصر ، از غرب به خیابان مجلسی و میدان عتیق و از شرق به خیابان سروش محدود می‌شود. محور جوباره از میدان عتیق اصفهان (میدان کهنه) و بازار غاز شروع می‌شود و با گذر از محلهٔ جویباره به مجموعهٔ کنیسه‌ها، مقبرهٔ کمال‌الدین، دو منار دارالضیافه و سرانجام خیابان کمال می‌رسد و از طریق پارک کمال‌الدینْ اسماعیل به منار ساربان و بازارچهٔ میرزا باقر و از آنجا به منار چهل‌دختران منتهی می‌شود که محورهای دسترسی مرکز شهر سلجوقی به دروازهٔ اصفهان قدیم بوده و از لحاظ قدمت از قدیمی‌ترین محورهای موجود است.