مطنطن
معنی کلمه مطنطن در فرهنگ فارسی
معنی کلمه مطنطن در دانشنامه عمومی
پیش تولید این اثر و نوشتن اشعار آن از سال ۱۳۷۵ شروع شده و تولید آن نیز ۵ سال زمان برده است. این آلبوم در ۱۴ اسفند و همزمان با سالروز تولد محسن نامجو منتشر شد و از آن جا که مصادف شد با شیوع کروناویروس در ایران، وی اعلام کرد آلبوم برای ایرانیان رایگان است و هرکس می تواند به هر میزان که می خواهد از آن برای دیگران کپی کند.
محسن نامجو در گفتگویی با رادیو فردا اعلام داشت: «مطنطن برگرفته از دو صوت است، طَنطَنه و دَبدَبه؛ که در واقع طنطنه به معنای صدای طبل ها یا صدای سازهای زیر است، دبدبه صدای سازهای بم است.
این جالب است، که خود ط و نون، زیرتر بودن فرکانس و صوت را می رساند، د و ب حالت بم تر بودن را. این اعجابی است که در حروف و الفبای خیلی از زبان ها هست. در واقع، خود این دو کلمه در شاخه ای از ادبیات و زبانشناسی قرار می گیرند که در انگلیسی به آن می گوییم آنوماتوپیا ( Onomatopoeia ) و در فارسی می گوییم نام آوا؛ چیزی که هم اسم است و هم صدای آن. مثل دَفدَف، که هم اسم ساز دف است و هم صدای کوبیدن به دف.
خیلی نمونه های دیگری داریم، مثل شُرشُر…، نام آوا، و «مطنطن» هم گرفته شده از آن است. اما معنی ضمنی اش در واقع کلام پرطَمطَراقی است که در این آلبوم، در ترانه های مختلف سعی شده از شکل های مختلف الهام بگیرد، از سبک شعر خراسانی، و اولین نسل شاعران شعر فارسی حتی قبل از رودکی و فردوسی، شاعران دوره صفاری، مثل ابوسلیک گرگانی و حنظله بادقیسی، و خیلی های دیگر. »
نامجو در ادامه اضافه کرد: «من سعی کردم در قطعه «زاد ازم ببر» از آنها الهام بگیرم، تا بیاید برسد به قطعه «من از آن خاک»، که بحر طویل است. خود کلمه مطنطن در قطعه «من از آن خاک» آمده و در واقع معنی ندارد. یعنی یک جاهایی معنی دارد و یک جاهایی ندارد. در وسط قطعه «نظم» شعری خوانده می شود که می گوید نظم می مانَد از من، پشت سبزیِ کاغذی که می مانَد از من، سَلْخْ پخته چنگِ چُغلانِشمَند … قرار است که اینها، دال ها یا لفظ هایی باشند که معنی مشخصی را منتقل نکنند، اما حسی را به ما انتقال دهند، و همین.
جملاتی از کاربرد کلمه مطنطن
تحصیلات رسمی او احتمالاً فقط ۱۸ ماه آموزش، ان هم به وسیله معلمان غیررسمی بودهاست. در واقع او خود آموخته بود، هر کتابی میتوانست قرض میگرفت و میخواند. بر انجیل، آثار ویلیام شکسپیر، و تاریخ انگلستان و تاریخ آمریکا کاملاً مسلط بود و خود شیوهای بسیار ساده برای سخن گفتن برگزید که حضار را که گوششان به سخنان مطنطن و پرطمطراق عادت کرده بود متحیر میساخت. او کشتیگیر بود و در کار با تبر مهارت بسیار داشت. شکار نمیرفت و ماهی گیری میکرد زیرا دوست نداشت حیوانات را حتی به خاطر غذا بکشد. هرچند که بلند قد و قوی هیکل بود، اما وقت زیادی را صرف مطالعه میکرد و از این رو همسایگان فکر میکردند که او برای فرار از کارهای سخت و طاقت فرسای بدنی مطالعه میکند.