مسامات

بس که‌خون‌درشکم‌خاک‌فشرده‌است بهم لخت لختش ز مسامات سر آورده برون

نوع زن را درین مسدس کاخ جز مسامات هست بس سوراخ

هان تا چه شد که شعلهٔ سوزان آه من انگیزد از شرر ز مسامات یم بخار

به سبزه غلتم و بر شاخ لاله می پیچم که رنگ و بو ز مسامات او بر انگیزم

زان گونه مسامات هوا بسته که تیر یابد ز کمان گشاد و نتواند جست