گره بستن

محبت در گره بستن مقامات محبت در گذشتن از نهایات

شکست آرزو زین بیش نتوان در گره بستن گران‌جانی ز هر سو بر دل ما زد دل ما را

دل بیتاب تا کی رام تسکین باشدم بیدل محال است این گهر را در گره بستن ز غلتانی

ما را نبد از زلف تو یک بند گشادن ما را و ترا باز گره بستن شلوار

برابر گره بستن از تلخ و شور نه مردی بُوَد گر فقیری مشور

دل خود را به صد گره بستن روز آخر کجا توان رستن؟

طره عقد گشایش چو ببندد گرهی از گره بستن آن طره گشادی دارم

چو غنچه نقد خود را در گره بستن نمی داند به رنگ گل، دل ما هرچه دارد در طبق دارد