وهب بن وهب

وهب بن وهب

معنی کلمه وهب بن وهب در دانشنامه عمومی

وهب بن وهب که در برخی منابع از او به وهب بن عبدالله کلبی یاد شده است، بر اساس گفته منابع شیعه، جوانی نصرانی ( مسیحی ) مذهب بود که در مسیر حرکت حسین بن علی به سوی کربلا به دست وی اسلام آورد و در روز عاشورا در کربلا کشته شد. وهب و همسر و مادرش نصرانی بودند
برخی او را با عبدالله بن عمیر بن حباب الکلبی یکی می دانند که اختلاف نظر وجود دارد.
وهب در روز عاشورا بیست و پنج سال داشت. در این زمان از دامادی اش هفده روز می گذشت. وی پس از بریر یا عمرو بن مطاع به میدان رفت. آورده اند که وی در میدان نبرد، ۸ تا ۵۰ نفر از سپاهیان دشمن را در نبرد کشته است.
وهب در روز عاشورا به هنگام نبرد، بیست و چهار پیاده و دوازده سوار را کشت. وهب را اسیر کرده و نزد عمر بن سعد آوردند. عمر سعد فرمان داد گردنش را زدند و سرش را به سوی لشکر حسین بن علی انداختند. آورده اند که پس از آنکه وهب کشته شد، سرش را بریده و به سمت سپاه حسین روانه کردند. مادر وهب، سر پسرش را برداشته، به سمت سپاه شمر پرتاب کرده است.
سرگذشت وهب در سریال مختارنامه، یاد شده است. در یکی از سکانس های این سریال، وقتی وهب کشته می شود، بدن او مصلوب شده و سر از تنش جدا می شود؛ این سر به نزد بانوان سپاه حسین برده شده و به سمت مادر وهب پرتاب می شود. مادر وهب در این سکانس، سر وهب را به سمت شمر پرتاب می کند و این دیالوگ را فریاد می زند: «در مرام ما زیبنده نیست چیزی را که در راه خدا داده ایم پس بستانیم. » در تاریخ ۲۳ محرم ۱۴۴۱، طرحی با نام مصلوب کربلا، برای نمایش دادن ماجرای به صلیب کشیدن وهب در کربلا طراحی و تکمیل شد.

معنی کلمه وهب بن وهب در دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] وهب از شهیدان والامقام کربلا است.
وی مسیحی بود که به دست امام حسین علیه السلام مسلمان شد و با مادرش همراه آن حضرت به کربلا آمد.در روز عاشورا پس از شهادت زیاد بن مهاصر، بر اسب سوار گشت و عمود خیمه را به دست گرفت و به جنگ پرداخت.پس از کشتن هفت یا هشت تن از سپاه دشمن اسیر گشت.وهب را نزد عمر سعد آوردند. عمر سعد فرمان داد گردنش را زدند و سرش را به سوی سپاه امام حسین علیه السلام پرتاب کردند.
← ام وهب از زنان بهشتی
علامه مجلسی رحمه الله این وهب و وهب بن عبدالله را در زمره شهیدان کربلا قرار داده و برای هر یک شرح حال جداگانه آورده است. اما صاحب وسیلة الدارین می گوید: به احتمال، وهب بن وهب همان وهب بن عبدالله باشد. مؤلف ناسخ التواریخ هم در ذیل عنوان وهب بن عبدالله به نقل از طریحی نام وهب بن وهب را نیز آورده ولی یادآور شده است که هر چه جستجو کرده بیش از یک وهب نیافته است.
[ویکی شیعه] وهب بن وهب یا وهب بن عبدالله بن حباب کلبی از شهدای واقعه کربلا و یاران امام حسین(ع). منابع وهب را جوانی مسیحی دانسته اند که به همراه مادرش به دست امام حسین(ع) مسلمان شد و همراه با امام به کربلا آمد و در روز عاشورا به شهادت رسید. وی از افرادی است که بیشتر منابع نامش را در فهرست شهدای کربلا آورده اند ولی درباره نسب و همچنین یک یا چند نفر بودنش اختلافاتی وجود دارد.
برخی نام وهب را متعلق به دو تن از شهیدان کربلا می دانند که یکی پسر وهب بوده و دیگری پسر عبدالله بن حباب، دیگران تنها از یک وهب در کربلا صحبت می کنند. برخی از نویسندگان نیز معتقدند فردی به نام وهب وجود خارجی نداشته است؛ این گروه به علت مشابهت گزارش های منابع درباره وهب با فرد دیگری از شهدای کربلا به نام عبدالله بن عمیر کلبی، این دو تن را یک نفر می دانند.
بیشتر منابع نام وهب را در میان شهدای کربلا آورده ولی نام و نسب های متفاوتی برای او ذکر کرده اند، مانند:

جملاتی از کاربرد کلمه وهب بن وهب

نگارنده برای توصیف درآمد و عایدی قم تا حد زیادی به اسناد و دفاتر ثبت دیوان قم اعتماد و اتکا می‌کند. متأسفانه او از دفاتر خراج هم عصر خود اطلاعات زیادی در اختیار نمی‌گذارد. منبع اصلی او در فصل مربوط به تاریخ اعراب اشعری‏[اثر]هشام بن محمد بن سائب کلبی است. او همچنین از کتاب فتوحات اهل اسلام ابو عبید معمر بن مثنی تیمی و کتاب رایات و علمها ابو البحتری وهب بن وهب نقل قول می‌کند.