ورکوه

معنی کلمه ورکوه در لغت نامه دهخدا

ورکوه. [ وَ ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش چقلوندی شهرستان خرم آباد است. این دهستان درخاور بخش واقع و محدود است از خاور به شهرستان بروجرد و قسمتی از سلسله جبال کوه پونه. از شمال به بخش سیلاخور منطقه بروجرد. از جنوب به بخش زاغه. از باختربه دهستان مال اسد و قسمتی از دهستان بابالی. موقع طبیعی آن کوهستانی و هوای آن سردسیر مالاریائی است. آب آن از چشمه های مختلف تأمین می شود. مرتفعترین قلل جبال در این دهستان کوه های پونه ، شانشین و رشته بان می باشد. از 12 آبادی تشکیل گردیده ، جمعیت آن در حدود 1400 نفر است. قراء مهم آن عبارتند از دره کبود، دره چین ، ده تپه ، خان میر. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
ورکوه. [ وَ ] ( اِخ ) برکوه که شهری است از عراق عجم و ابرقو معرب آن است. ( برهان ) ( از انجمن آرا ). رجوع به ورکوه و ابرقوه شود.

معنی کلمه ورکوه در فرهنگ فارسی

نام یکی از دهستانهای بخش چقلوندی شهرستان خرم آباد . این دهستان در خاور بخش واقع است . کوهستانی و سردسیر است . از ۱۲ ده تشکیل شده که سکنه مجموع آنها ۱۴٠٠ تن میباشد .

جملاتی از کاربرد کلمه ورکوه

گر بحرکند جا به پشت توسن ورکوه نهد پا به زین یکران