هوکه

معنی کلمه هوکه در لغت نامه دهخدا

( هوکة ) هوکة. [ ک َ ] ( ع اِ ) گود. مغاک. ( آنندراج ) ( منتهی الارب ). حفرة. ( از اقرب الموارد ).
هوکة. [ هََ وِ ک َ ] ( ع ص ) ( ارض... ) زمین بوی ناک. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).

جملاتی از کاربرد کلمه هوکه

در معبد هوریو-جی نوشته‌هایی در مورد سوترای گل نیلوفر از جمله هوکه گیشو (法華義疏) نیز نگهداری می‌شود که متعلق به قرن ۷ میلادی است و قدیمی‌ترین نوشته ژاپنی است. متن آن به سبک سوشو نوشته شده و در دوره آسوکا برای آن تصویرسازی هم شده‌است.
۱۵۳۲ (تنبون ۱، روز ۲۴ ماه ۸): یاماشینا هونگانجی /معبد انریاکو را به آتش کشیدند. شورش هوکه در کیوتو.