همه چیزخوار
معنی کلمه همه چیزخوار در دانشنامه عمومی
البته جانداران همه چیزخوار در واقع «هر چیز» - که حیوانات دیگر می خورند - را نمی خورند. بلکه فقط از چیزهای سهل الوصول و دارای حداقلی از ارزش غذایی استفاده می کنند. مثلاً بیشتر آن ها نمی توانند از راه چرا زنده بمانند چون علوفه ارزش غذایی کافی ندارند یا از بعضی حیوانات که شکارشان برای آن ها ممکن نیست یا بسیار دشوار است، تغذیه نمی کنند.
البته برخی از گیاه خواران هم گاه از گوشت تغذیه می کنند و برخی از گوشت خواران هم گاهی گیاه می خورند، ولی تقسیم بندی موجودات زنده به گیاه خوار، گوشت خوار و همه چیزخوار بر اساس انتخاب منابع غذایی اصلی از سوی مجموع افراد یک گونه صورت می پذیرد.
بیشتر انواع خرس همه چیزخوار به شمار می آیند، ولی رژیم غذایی هر یک از افراد آن ها ممکن است از منحصراً گوشت خوار تا منحصراً گیاه خوار متفاوت باشد که این بستگی به آن دارد که چه نوع منابع غذایی در هر محل یا هر فصل در دسترس آن ها قرار دارد.
از پستاندارانی که بنا به طبیعت خود همه چیزخوارند می توان به خوک، گورکن، خرس، جوجه تیغی، صاریغ، اسکانک، راکون، سمورچه، موش، موش صحرایی و شامپانزه اشاره کرد. برخی از پرندگان هم همه چیزخوارند و از میوه ها تا حشرات، کرم، ماهی و جوندگان کوچک را می خورند، مانند مرغ، کلاغ، کلاغ سیاه، زاغی، غراب و آبچلیک ها. همچنین بعضی از مارمولک ها، لاک پشت ها، ماهی ها و بی مهرگان نیز همه چیزخوارند.
معنی کلمه همه چیزخوار در دانشنامه آزاد فارسی
جانوری که از مواد گیاهی و جانوری تغذیه می کند. همه چیزخواران سازش گوارشی ای در حد واسط بین علف خوارانو گوشت خواراندارند و دستگاه های گوارشی آن ها نسبتاً غیرتخصصی است. همچنین، میکروب هایی در روده آن ها یافت می شود که انواع مواد غذایی را هضم می کنند. همه چیزخواران عبارت اند از انسان، شامپانزه، سوسری (خزوک)، و مورچه.
جملاتی از کاربرد کلمه همه چیزخوار
تمام گونه‌های تترا به حداکثر طول کلی حدود ۱٫۷–۹٫۶ سانتیمتر (۰٫۷–۳٫۸ اینچ) می‌رسند. . تنوع تشریحی زیادی در این جنس وجود دارد. آنها عموماً شکل معمولی کاراسین‌ها را دارند، اما از نظر رنگ و فرم بدن بسیار متفاوت هستند، بسیاری از گونه‌ها دارای علائم سیاه، قرمز یا زرد متمایز بر روی بدن و باله‌های خود هستند. این گونه‌ها عموماً همه چیزخوار هستند و عمدتاً از سخت پوستان کوچک، حشرات، کرم‌های حلقوی و زئوپلانکتون‌ها تغذیه می‌کنند. هنگام تخم ریزی، آنها تخم‌های خود را پراکنده می‌کنند و هیچ‌کدام از گونه‌های تتراها نه از تخم‌ها و نه از بچه‌های خود محافظت نمی‌کنند.
این ماهی همه چیزخوار است و بیشتر از بی مهرگان کوچک تغذیه می‌کند.
خرس های کرمود در بیشتر ایام سال همه چیزخوار هستند و عمدتاً از گیاهان و انواع توت ها به جز در هنگام مهاجرت پاییزی ماهی قزل آلا که به شکارچیان اجباری تبدیل می شوند، زندگی می کنند. در طول روز، خرس های سفید 35 درصد موفق تر از خرس های سیاه در صید ماهی آزاد هستند. ماهی قزل آلا از مدل‌های بزرگ و مشکی تقریباً دو برابر بیشتر از مدل‌های سفید بزرگ فرار می‌کند و به خرس‌های سفید در شکار ماهی آزاد مزیت می‌دهد. تشخیص خز سفید خرس در زیر آب توسط ماهی سخت تر از خز سیاه است، بنابراین خرس می تواند راحت تر ماهی بگیرد. در برخی جزایر، خرس‌های کرمود سفید دارای مواد مغذی دریایی بیشتری در خز خود هستند که نشان می‌دهد خرس‌های کرمود سفید نسبت به خرس‌های کرمود سیاه ماهی سالمون بیشتری می‌خورند.
این گونه یک ماهی صلح جو برای نگهداری گله ای است و به‌طور کلی عملکرد و وضعیت بهتری در نگهداری گله ای دارد. تترای آتشی دارای رژیم غذایی همه چیزخوار دارد. این گونه در اسارت تولید مثل می‌کند.
تترای گوهرین بعضاً تا ۵ سانتیمتر نیز رشد می‌کند. آنها دارای رنگ‌آمیزی بسیار متمایز با بدنی قرمز و لکه‌ای سیاه در نزدیکی آبشش‌های خود هستند. این ماهی گیاه‌خوار و همه چیزخوار است، ولی بیشتر از سخت‌پوستان و کرم‌های خون تغذیه می‌کند.
به نظر می‌رسد تترای مایایی یک ماهی همه چیزخوار فرصت طلب است.
این ماهی اغلب پیرامون سازه‌های زیر آب نظیر ریشه‌ها و تنه‌های داخل آب و زیر گیاهان شناور یافت می‌شود. یک گونه همه چیزخوار است که از حشرات کوچک آبزی و همچنین مواد گیاهی تغذیه می‌کند.