معنی کلمه نسل بنی اسرائیل در دانشنامه اسلامی
بقای نسل بنی اسرائیل، پس از دوبار شکست آنان تا عصر پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله:«و قضینآ الی بنی اسرءیل... عسی ربکم ان یرحمکم و ان عدتم عدنا و جعلنا جهنم للکـفرین حصیرا.» «و به فرزندان اسرائیل خبر دادیم... امید است که پروردگارتان شما را رحمت کند و (لی) اگر (به گناه) بازگردید (ما نیز به کیفر شما) بازمی گردیم و دوزخ را برای کافران زندان قرار دادیم.» (سیاق آیات می فهماند که در تورات، وعده دو شکست به بنی اسرائیل داده شد و (عسی ربکم...) به آنان امید رحمت می دهد. از این بیان معلوم می شود آنان به شکل یک مجموعه و نژاد باقی بوده اند.)
فراز و نشیب تاریخ بنی اسرائیل
در آیات فوق، سخن از دو انحراف اجتماعی بنی اسرائیل که منجر به فساد و برتری جویی می گردد به میان آمده است، که به دنبال هر یک از این دو،خداوند مردانی نیرومند و پیکار جو را بر آنها مسلط ساخته تا آنها را سخت مجازات کنند و به کیفر اعمالشان برسانند.گر چه تاریخ پر ماجرای بنی اسرائیل، فراز و نشیب بسیار دارد و پیروزیها و شکستها در آن فراوان دیده می شود اما در اینکه قرآن به کدامیک از این حوادث اشاره می کند در میان مفسران گفتگو بسیار زیاد است.... آنچه از تاریخ بنی اسرائیل استفاده می شود این است که نخستین کسی که بر آنها هجوم آورد و بیت المقدس را ویران کرد،بخت النصر پادشاه بابل بود و هفتاد سال بیت المقدس به همان حال باقی ماند تا یهود قیام کردند و آن را نوسازی نمودند، دومین کسی که بر آنها هجوم برد قیصر روم اسپیانوس بود که وزیرش" طرطوز" را مامور این کار کرد، او به تخریب بیت المقدس و تضعیف و قتل بنی اسرائیل کمر بست و این حدود یکصد سال قبل از میلاد بود.بنابراین ممکن است دو حادثه ای که قرآن به آن اشاره می کند همان باشد که در تاریخ بنی اسرائیل نیز آمده است، زیرا حوادث دیگر در تاریخ بنی اسرائیل آنچنان شدید نبود که حکومت آنها را به کلی از هم متلاشی کند...
بقای نژاد بنی اسرائیل
بقای بنی اسرائیل با همان ترکیب قومی و نژادی تا عصر نزول قرآن :«یـبنی اسرءیل اذکروا نعمتی التی انعمت علیکم و اوفوا بعهدی اوف بعهدکم و ایی فارهبون.» «ای فرزندان اسرائیل نعمتهایم را که بر شما ارزانی داشتم به یاد آرید و به پیمانم وفا کنید تا به پیمانتان وفا کنم و تنها از من بترسید.» طبق تصریح بعضی از مورخان قرآن،سوره بقره نخستین سوره ای است که در مدینه نازل شد و قسمت مهمی از آن درباره یهود بحث می کند، زیرا یهود در آنجا معروفترین جمعیت پیروان اهل کتاب بودند و قبل از ظهور پیامبر صطبق کتب مذهبی خود انتظار چنین ظهوری را داشتند و دیگران را به آن بشارت می دادند، از نظر اقتصادی نیز وضع آنها بسیار خوب بود و روی هم رفته نفوذ عمیقی در مدینه داشتند.اما با ظهور اسلام، اسلامی که راه های منافع نامشروع آنها را می بست و جلو انحرافات و خودکامگی های آنها را می گرفت، نه تنها غالبا دعوت اسلام را نپذیرفتند، بلکه در آشکار و نهان بر ضد اسلام قیام کردند، همان مبارزه ای که هنوز هم بعد از چهارده قرن ادامه دارد.آیه فوق و آیات بعد نازل شد و آنها را زیر شدیدترین رگبار سرزنش های خود گرفت و آن چنان با ذکر دقیق قسمت های حساس تاریخشان آنها را تکان داد که هر کس کمترین روح حق جویی داشت بیدار گشت و به سوی اسلام آمد، به علاوه درس آموزنده ای بود برای همه مسلمانها. خدای سبحان در این آیات عتاب ملت یهود را آغاز کرده و این عتاب در طی صد و چند آیه ادامه دارد و در آن نعمت هایی را که خدا بر یهود افاضه فرمود و کرامت هایی را که نسبت به آنان مبذول داشت و عکس العملی که یهود به صورت کفران و عصیان و عهدشکنی و تمرد و لجاجت از خود نشان داد، بر می شمارد، و با اشاره به دوازده قصه از قصص آنان تذکرشان می دهد، قصه نجاتشان از شر آل فرعون، شکافته شدن دریا و غرق شدن فرعونیان و قصه میعاد در طور و قصه گوساله پرستی آنان، بعد از رفتن موسی به میقات، و قصه مامور شدنشان به کشتن یکدیگر و داستان تقاضاشان از موسی که خدا را به ما نشان بده تا علنی و آشکارا او را ببینیم و به کیفر همین پیشنهادشان دچار صاعقه شدند و دوباره زنده گشتند، تا آخر داستان هایی که در این آیات بدان اشاره شده و سرتاسر آن پر است از عنایات ربانی و الطاف الهی.و نیز به یادشان می آورد: آن میثاقها که از ایشان گرفت و ایشان آنها را نقض کرده و پشت سر انداختند و باز گناهانی را که مرتکب شدند و جرائمی را که کسب کردند و آثاری که در دلهاشان پیدا شد، با اینکه کتابشان از آنها نهی کرده بود و عقولشان نیز بر خلاف آن حکم می کرد بیادشان می اندازد و یادآوریشان می کند: که بخاطر آن مخالفت ها چگونه دلهاشان دچار قساوت و نفوسشان در معرض شقاوت قرار گرفت و چگونه مساعیشان بی نتیجه شد.
نعمت های خداوند به بنی اسرائیل
...