نخل تابوت

معنی کلمه نخل تابوت در لغت نامه دهخدا

نخل تابوت. [ ن َ ل ِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) نخل ماتم. آرایشی که بر تابوت مردگان سازند. ( ناظم الاطباء ). تابوتی که از غره محرم سازند و آن را نخل تابوت گویند و تابوت روز دهم اگرچه به شکل تابوت است اما ده برابر تابوت و آن نخل است. ( آنندراج ). آرایشی که تابوت را کنند چنانکه در هندوستان روز عاشورا کنند. ( از مصطلحات الشعرا ) ( از آنندراج ). نوعی از آرایشی است که بر تابوت مردگان سازند، و این رسم در ایران شایع بود و حالا هم در هنود یافته می شود به شرطی که میت پیر و سالخورده باشد. ( غیاث اللغات از چراغ هدایت و مصطلحات الشعرا ) :
کشته عشقم و آن نیست که در شهر کسی
نخل تابوت مرا بیند و شیون نکند.شانی تکلو ( از فرهنگ نظام ).مُردم از قدت پی نظاره سر برکن مدام
تا ببینی نخل تابوت مرا چون بسته اند.آصفی ( از آنندراج ).

معنی کلمه نخل تابوت در فرهنگ فارسی

نخل ماتم آرایشی که بر تابوت مردگان سازند .

جملاتی از کاربرد کلمه نخل تابوت

آنکه در پای شکوفه می‌زد این موسم نوا پیش پیش نخل تابوت است اکنون نوحه خوان