معنی کلمه ماته در لغت نامه دهخدا
مأتة. [ م َءْ ت َ ] ( ع مص ، اِ ) مصدر میمی یا اسم ظرف است از اَت . ( از منتهی الارب ) ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا )؛ اته اتا و مأتة، غالب شد آن را به حجت. ( ناظم الاطباء ). و رجوع به اَت شود. || شکستن سر کسی را و بعضی مأتة را اسم می دانند نه مصدر. ( ناظم الاطباء ).