لیلکی

جنگل‌های کاسپین بخشی از جنگل‌های هیرکانی هستند. در این جنگل‌ها برخی درختان بومی، مانند شب‌خست، انجیلی، بلندمازو، و لیلکی می‌رویند. در این جنگل‌ها ۲۱۱ گونه درختچه، ۹۰ گونه درخت، و ۱۵۰۰ گونه آونددار دیده می‌شوند. به‌غیرازآن، بلوط برگ‌فندقی، نخل خرما، ذِلکُوی، گردوی قفقازی، افرای مخملی، راش خاوری، و بلوط پارسی در جنگل‌های هیرکانی رشد می‌کنند. خاس، شمشاد هیرکانی، و چلم از گونه درختان همیشه سبز موجود هستند.

با جابجایی مسیر اشکلک روخانه، منطقه تقریبا وسیعی درحاشیه آن که به صورت چاله بود، توسط حاج رمضان توکلی و حاج تقی توکلی به باغ چای تبدیل شد. قبل از تبدیل شدن به باغ چای درختان لیلکی به همراه گیاه خشخاش به صورت خودرو در آن رشد می کرد که در آن زمان، تریاک هم از آن برای مصارف دارویی گرفته می شد. این باغ وسیع به دلیل قرار گرفتن در گودی، مشهور به چل باغ می باشد که در حال حاضر تفکیک شده است.

عده‌ای از مؤلّفان برگ‌های مرکب شانه‌ای را ابتدایی‌تر از برگ‌های کامل یا ساده می‌دانند و به عبارت دیگر تکامل برگ را از حالت مرکب بودن به طرف سادگی و کامل شدن عنوان می‌کنند. مورفولوژیست‌ها برای اثبات این نظریه دلایل بیشماری از مقایسه برگ یا فروند گیاهان فسیلی یا گیاهان امروزی ذکر می‌کنند. در طبیعت فعلی نیز برخی از درختان که برگ‌های مرکب شانه‌ای دارند مانند کرات یا لیلکی که در جنگل‌های اطراف دریای خزر فراوان می‌روید، دارای برگ‌های مرکّبی هستند که بعضی از برگچه‌های آن‌ها با برگچه‌های مجاور خود چسبیده و یکی شده‌اند.